การบรรลุพระนิพพานและความไม่ประมาท สวดมนต์ ฉบับวัดพระธรรมกาย หน้า 115
หน้าที่ 115 / 319

สรุปเนื้อหา

ในบทนี้กล่าวถึงความสำคัญของการไม่ประมาทซึ่งเป็นคุณสมบัติที่พระอริยเจ้ายินดีในธรรม อธิบายถึงปราชญ์ที่ไม่รอช้าในการปฏิบัติและการบรรลุพระนิพพานที่เป็นเป้าหมายสูงสุด ใครที่ได้สดับพระสัทธรรมตามคำสอนของพระศาสดาย่อมไม่เสื่อมจากการบรรลุผล ทางเลือกในการปฏิบัติต่อเนื่องและความมั่นคงในทางธรรมคือกุญแจสู่การหลีกเลี่ยงทุคติ.

หัวข้อประเด็น

-ความไม่ประมาท
-การบรรลุพระนิพพาน
-พระอริยเจ้า
-ศีลธรรม
-การปฏิบัติธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๑๑๔ อปฺปมาเท ปโมทนฺติ อริยานํ โคจเร รตา, ย่อมบันเทิงในความไม่ประมาท ยินดีแล้วในธรรมเป็นโคจร ของพระอริยเจ้าทั้งหลาย เต มายิโน สาตติกา บัณฑิตผู้เป็นปราชญ์เหล่านั้น นิจฺจํ ทฬหปรกฺกมา ผุสนฺติ มีความเพ่งเพียรติดต่อกัน ธีรา นิพฺพานํ โยคกเขม์ มีความบากบั่นมั่นเป็นนิจ อนุตฺตร์, ย่อมถูกต้องพระนิพพานอันเกษม จากโยคะหาธรรมอื่นยิ่งกว่ามิได้ สัตถุโน สทฺธมฺนํ สุตฺวา บุคคลใด ได้สดับพระสัทธรรม สพฺพสมี ชินสาสเน ฯ ของพระศาสดา ในพระศาสนา ของสมเด็จพระชินเจ้าทั้งปวง กปปานิ สตสหสุสาน ทุคฺคติ โส น คจฺฉติ, บุคคลนั้น ย่อมไม่ไปสู่ทุคติ ตลอดแสนกัลป์ ปุพฺพณฺเห ปิณฺฑ- เวลาเช้า เสด็จบิณฑบาตอย่าง ๑ ปาตญจ สายณฺเห ธมฺมเทสน์, ปโทเส ภิกฺขุโอวาท, เวลาเย็น ทรงแสดงธรรมอย่าง 9 เวลาย่ำค่ำา ประทานโอวาท แก่ภิกษุอย่าง ๑
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More