ความหมายแห่งธรรมทายาทในพระพุทธศาสนา : หน้า 119/319

๑๑๘ วุตฺนํ เหต๋ ภควตา, วุตฺตมรหตาติ เม สุต, อหมสุมิ ภิกฺขเว พราหมโณ, พระผู้มีพระภาค ได้ตรัสคำนี้ แล้วแล, ข้าพเจ้าได้สดับแล้วว่า เป็นค่า ที่พระอรหันต์กล่าวแล้ว ดังนี้ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เราเป็น พราหมณ์อยู่, ยาจโยโค, เป็นผู้ควรแก่การขอ, สทา ปย ปาณี. มีฝ่ามืออันชุ่มแล้ว อยู่ทุกเมื่อ, อนฺติมเทหธโร, เป็นผู้ทรงไว้ซึ่งกาย อันมีใน ครั้งสุดท้าย, อนุตฺตโร ภิสกฺโก เป็นหมอผู้ทำการผ่าตัด ไม่มี สลุลกตฺโต, หมออื่นยิ่งกว่า, ตสฺส เม ตุมเห ปุตตา, โอรสา มุกฺขโต ชาตา, ธมฺมชา, เธอทั้งหลาย เป็นบุตรแห่งเรา, เป็นโอรส เกิดแล้วจากโอษฐ์, ธมฺมนิมมิตา, ธมฺมทายาทา, โน อามิสทายาทา, เป็นบุตรเกิดโดยธรรม, อันธรรมนิรมิตแล้ว, เป็นธรรมทายาทแท้, มิใช่เป็นอามิสทายาทอยู่ ดังนี้