5 ครั้ง
บทนี้กล่าวถึงการถวายผ้ากฐินและการชักผ้าป่าที่ไม่มีเจ้าของ โดยมีการระบุถึงการมอบผ้ากฐินให้แก่ผู้มีความสามารถและสติปัญญาในการทำหน้าที่ พร้อมทั้งยกคำสุภาษิตและกราบเรียนสมาชิกสงฆ์ในการอนุญาตให้ดำเนินการตามแนวทางที่เหมาะสม โดยมีการอนุญาตให้ใช้คำพิจารณาและให้สัททสัญญาสาธุการขึ้นเมื่อเห็นสมควร โดยเฉพาะในกรณีของผ้าบังสุกุลจีวรที่ไม่มีเจ้าของที่ได้รับการยกย่องถึงความอานิสงส์ที่มีอยู่ ตามพระธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธศาสนา
-การถวายผ้ากฐิน
-บทบาทของพระภิกษุ
-ความสำคัญของผ้าบังสุกุล
-แนวปฏิบัติในสงฆ์
-อานิสงส์จากการถวายผ้า