บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาคที่ ๒ นามและอัพพยศัพท์ : หน้า 2/78

ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาคที่ ๒ นามและอัพพยศัพท์ - หน้าที่ 30 คำว่า ปณฺฑิตตโม เป็นบัณฑิตที่สุด ปาปตโม เป็นบาปที่สุด ชื่อ อติวิเสส. วิเสสนั้น ใช้ ตร อย ปัจจัย ในลัทธิต ต่อปกติบ้าง ใช้อุปสัค อติ ยิ่ง] นำหน้าบ้าง, อติวิเสส ใช้ ตม อิฏฐ ปัจจัย ในตัทธิต ต่อปกติบ้าง ใช้อุปสัคและนิบาต คือ อติวัย [เกินเปรียบ นําหน้าบ้าง. สัพพนาม เป็นชื่อสำหรับใช้แทนนามนาม ที่ออกชื่อมาแล้ว เพื่อจะไม่ให้ซ้ำๆ ซาก ๆ ซึ่งไม่เพราะหู นามทั้ง นั้นต้องประกอบ ด้วยลิงค์ วจนะ วิภัตติ ลิงค์ က [๓๘] นามศัพท์ ในบาลีภาษานั้น ท่านแบ่งเป็นลิงค์ ๓ คือ ปุ๊ลิงค์ เพศชาย ๑. อิตถีลิงค์ เพศหญิง ๑, นสกลิงค์ มิใช่เพศ ชาย มิใช่เพศหญิง ๑, นามนาม เป็นลิงค์เดียว คือจะเป็น ลิงค์ อิตถีลิงค์ หรือนปุสกลิงค์ ก็อย่างเดียวบ้าง, เป็น ๒ ลิงค์ คือ ศัพท์อันเดียว มีรูปอย่างเดียว เป็นได้ทั้ง ๒ ลิงค์ หรือมูลศัพท์เป็น อันเดียว เปลี่ยนแต่สระที่สุด ให้แปลกกัน พอเป็นเครื่องหมายให้ ต่างลิงค์กันบ้าง, คุณนามและสัพพนามเป็นได้ทั้ง ๓ ลิงค์ ลิงค์นั้น จัดตามสมมติของภาษาบ้าง ตามกำเนิดบ้าง ที่จัดตามสมมตินั้น အ เหมือนหนึ่งกำเนิดสตรี สมมติให้เป็นลิงค์ และของที่ไม่มีวิญญาณ