บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาคที่ ๒ นามและอัพพยศัพท์ บาลีไวยกรณ์ วจีวิภาคที่ 2 นามและอัพพยศัพท์ หน้า 62
หน้าที่ 62 / 78

สรุปเนื้อหา

ในหน้าที่ 90 ของหนังสือ บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาคที่ ๒ กล่าวถึงศัพท์ อมุ ที่มีการแจกอย่างเป็นระบบในแบบเอกและพหุ พร้อมทั้งรายละเอียดของศัพท์ประเภทต่าง ๆ เช่น อมอมู อมิม และแบบการจัดกลุ่มของคำศัพท์ที่มี ก เป็นที่สุดในหลักการทางไวยากรณ์ของบาลี ซึ่งช่วยให้เข้าใจถึงการใช้งานและความหมายของคำในภาษาบาลีได้ดียิ่งขึ้น โดยมีการแจกแบบตามประเภทของคำในเอกและพหุ พร้อมทั้งตัวอย่างที่ชัดเจนเพื่อให้เข้าใจง่าย

หัวข้อประเด็น

-การศึกษาเรื่องศัพท์บาลี
-ประเภทของศัพท์
-รูปแบบการแจกคำ
-การวิเคราะห์คำในบาลี
-การใช้งานศัพท์ในประโยค

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาคที่ ๒ นามและอัพพยศัพท์ - หน้าที่ 90 [๕๐] อมุ ศัพท์ [โน้น] ใน ลิงค์ แจกอย่างนี้ :- เอก. พหุ. ป. อม อมู ทุ อมิ อมู ต. อมนา อมูหิ จ. อมุสส อมโน อมูส์ อมูสานํ ปญฺ. อมสมา อมมหา อมูหิ ฉ. อมสฺส อมโน อมูส์ อมูสานํ ส. อมสม อมุมหิ อมูล อม ศัพท์นี้อาเทศเป็น อสุ บ้างก็ได้ อม และ อสุ ทั้ง ๒ นี นี้ ถ้ามี ก เป็นที่สุด เป็น อมุก อสุก ดังนี้ แจกตามแบบ ย ศัพท์ ทั้ง ๓ ลิงค์, อม และ อสุ ที่มี ก เป็นที่สุด ท่านใช้มากกว่าที่ไม่มี ก ครั้นจะแสดงไว้ในแบบก็จะพาให้เพื่อนัก จึงแสดงแต่แบบแห่งมูล การันต์เท่านั้น. อม ศัพท์ ในอิตถีลิงค์ แจกอย่างนี้ :- เอก. พหุ ป. ทุ อม อมู อมิ อมู ต. อมยา อมูหิ จ. อมุสสา อมูส์ อมูสานํ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More