บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาคที่ ๒ นามและอัพพยศัพท์ : หน้า 71/78

ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาคที่ ๒ นามและอัพพยศัพท์ - หน้าที่ 99 อาวุโส เป็นคำสำหรับบรรพชิตที่มีพรรษามากกว่า เรียกบรรพชิตที่มี พรรษาน้อยกว่า และสำหรับบรรพชิตเรียกคฤหัสถ์ อุ. "มา อุวุโส เอว์ อวจ. อาวุโส [ท่าน] อย่า ได้กล่าวแล้ว ها ๓ ๔ ๒ ๔ อย่างนั้น" ในภาษาของเราท่านบัญญัติให้แปลว่า "แน่ะท่านผู้มีอายุ." เร, อเร ๒ นี้ เป็นคำสำหรับร้องเรียกคนเลวทราม ตรงกับภาษาของเรา ว่า "เว้ย, โว้ย" อุ. "อเร บุชเช, แน่ะหญิงค่อม เว้ย, ติฏฐ เร. [เอง] จงหยุด โว้ย." 0 ๒ ๒ ๒ เห ๒ เป็นคำสำหรับร้องเรียกคนเลว ตรงกับภาษาของเราว่า เฮ้ย" อุง "เห มลลิกา กสฺมา เอวรูป - มกาสิ. เฮ้ย แน่ะนางมัลลิกา ๒ အ ๔ ๕ ๑ e เหตุไร (เจ้า) ได้ทำแล้ว ซึ่งกรรมมีอย่างนี้เป็นรูป" ๕ เช ๔ เป็นคำสำหรับนายเรียกหญิงสาวใช้ อุ. "หนฺท เช อิมิ ภัณฑ์ ด ๒๓ ๔ คณหาหิ เอาเถิด แม่ [เจ้า) จงถือ ซึ่งภัณฑะ สิ่งนี้" คำว่า "แม่" ๕ ๕