บาลีไวยากรณ์: วจีวิภาคที่ ๒ นามและอัพพยศัพท์ : หน้า 66/78

ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาคที่ ๒ นามและอัพพยศัพท์ - หน้าที่ 94 อนุ อนุนายโก นายกน้อย อนุคจฺฉติ ไปตาม. อป อนุโช ผู้เกิดในภายหลัง (น้อง) อปเนติ นำปราศ อปคจุนติ หลีกไป อปี หรือ ปี อปิกจโฉ ใกล้รักแร้ อปิกณฺโณ ใกล้หู อปิธาน เครื่องวาง ข้างบน [ฝาปิด] ปิทหติ วางข้างบน [ปิด]. อปิ หรือ ปิ ศัพท์นี้ ไม่มีที่ใช้ในภาษามคธนัก เห็นมีแต่คำว่า อปิธาน และ ปิทหติ เท่านั้น ถึงศัพท์ว่า อปิกจโฉ อปิกณโณ ก็ ไม่ใช่ภาษามคธแท้ แปลงเอามาแต่ภาษาสันสกฤต เพื่อเป็นอุทาหรณ์ ที่แปลว่า ใกล้ เท่านั้น, ในดิกชันนารีสันสกฤตว่า ในสันสกฤต ภายหลังเขาประกอบ อภิ ใช้แทนในที่ของ อปี โดยมาก อภิ อภิปฺปสนฺโน เลื่อมใสยิ่ง อภิภู ผู้เป็นใหญ่ อภิชฌา ความ เพ่งเฉพาะ [โลภ] อภิกฺกโม ความก้าวไปข้างหน้า อว หรือ โอ อวิสโร มีหัวลง โอตรติ หยั่งลง อา อาปูรติ เต็มทั่ว อาภาติ สว่างยิ่ง คนติ ไป อาคจนติ มา เนติ นำไป อาเนติ นำมา.