บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาคที่ ๒ นามและอัพพยศัพท์ บาลีไวยกรณ์ วจีวิภาคที่ 2 นามและอัพพยศัพท์ หน้า 64
หน้าที่ 64 / 78

สรุปเนื้อหา

ในบทนี้กล่าวถึงอัพยยศัพท์ซึ่งเป็นศัพท์ที่จัดอยู่ในกลุ่มที่แปลงรูปไม่ได้ แต่สามารถใช้วิภัตติทั้ง ๓ ได้ ครั้งนี้เน้นบทบาทของอุปสักที่สามารถช่วยในการนำหน้านามหรือกิริยาให้มีความหมายเฉพาะมากขึ้น ซึ่งมีการจัดประเภทและยกตัวอย่างเพื่อการเข้าใจที่ชัดเจนที่สุด คำศัพท์นี้มีบทบาทสำคัญในการศึกษาภาษาและการใช้ในเชิงนามและกิริยา.

หัวข้อประเด็น

-อัพยยศัพท์
-อุปสัก
-การนำเสนอในภาษาบาลี
-บทบาทของศัพท์ในไวยากรณ์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาคที่ ๒ นามและอัพพยศัพท์ - หน้าที่ 92 อัพยยศัพท์ ๕๑ ยังมีศัพท์อีกจำพวกหนึ่ง จะแจกด้วยวิภัตติทั้ง ๓ แปลงรูป ไปต่าง ๆ เหมือนนามทั้ง ๓ ไม่ได้ คงรูปอยู่เป็นอย่างเดียว ศัพท์ เหล่านี้เรียกว่า อัพยยศัพท์ ๆ นี้ เป็นอุปสักบ้าง นิบาตบ้าง ปัจจัย บ้าง, อุปสัคนั้น สำหรับใช้นำหน้านามและกิริยา ให้วิเศษขึ้น เมื่อ นำหน้านาม มีอาการคล้ายคุณศัพท์ เมื่อนำหน้ากิริยา มีอาการ คล้ายกิริยาวิเสสนะ. อุปสัค อต อธิ ยิ่ง -3 -3 ยิ่ง เกิน ล่วง ใหญ่ ทับ อนุ น้อย ภายหลัง ตาม อป ปราศ หลีก อปิ หรือ ปิ ใกล้ บน อภิ ยิ่ง ใหญ่ จําเพาะ ข้างหน้า อว หรือ โอ ลง อา ทั่ว ยง กลับความ อุ จน นอก
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More