บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาคที่ ๒ นามและอัพพยศัพท์ : หน้า 70/78

ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาคที่ ๒ นามและอัพพยศัพท์ - หน้าที่ 98 เหล่านั้น ภทนเตติ เต ภิกขู ภควโต (วจน์] ปจฺจสุโสส. ภิกษุ ท. ฟังตอบแล้ว ซึ่งคำ] แห่งพระผู้มีพระภาคเจ้า ว่า ภทันเต ดังนี้" ในภาษาของเราท่านบัญญัติให้แปลว่า "ข้าแต่ท่านผู้เจริญ" ภเณ เป็นคำสำหรับคนสูงกว่า พูดกับคนผู้ที่อยู่ในบังคับตน เช่น พระเจ้าแผ่นดิน รับสั่งแก่ข้าราชการ อุ. "ทุกกร์ ภาณ พราหมเณน กต. ภณ กรรมอันบุคคล 0 ๒ အ ๔ ๒ 0 ทำได้ยาก อันพราหมณ์ ทำแล้ว" ในภาษาของเราท่านบัญญัติให้ แปลว่า "พนาย." က ๔ อมฺโภ เป็นคำสำหรับเรียกชายด้วยวาจาอันอ่อนหวาน ในภาษาของเรา ท่านบัญญัติให้แปลว่า "แน่ะผู้เจริญ" อุ. "อมโภ กุมารา เอส สาลิกโปรโก, ต์ คุณหล ๒ ๔ ๕ ๖ แนะกุมาร ท. ผู้เจริญ นั่น ลูกนกสาลิกา [เจ้า ท.] จงจับเอา 0 ๔ ๖ ซึ่งมัน." ๕