การบำเพ็ญวิปัสสนากรรมฐานของพระธรรมทัสสี : หน้า 41/121

กวดขัน ต่อกาลไม่นานเท่าใด สามเณรผู้ปัญญาไว ก็สามารถเรียน ได้จนจบสิ้น เป็นที่พอใจของพระอาจารย์เป็นยิ่งนัก แล้วจึงให้ อุปสมบทเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา และบังคับให้บำเพ็ญ วิปัสสนากรรมฐาน โดยตัวท่านเองเป็นพระวิปัสสนาจารย์ บอก กรรมฐานไปตามครรลองของวิปัสสนาวงศ์ อันสืบเนื่องมาแต่ วงศ์ของพระโสณุตตระอรหันต์ครั้งบุรพกาล โดยเหตุที่พระธรรมทัสสีนั้น เป็นผู้มีบุรพาธิการทั้งมี อรหัตตูปนิสัยรุ่งเรืองอยู่ในขันธสันดาน เมื่อเข้าบำเพ็ญวิปัสสนา กรรมฐานไม่นานเลย พระวิปัสสนาญาณตามลำดับชั้น ก็บังเกิด ขึ้นแก่ท่านอย่างรวดเร็ว จนท่านได้บรรลุพระอริยมรรคพระอริยผล สําเร็จเป็นพระโสดาบันอริยบุคคล พระสกิทาคามีอริยบุคคล พระ อนาคามีอริยบุคคล แล้วในที่สุดได้สำเร็จเป็นพระอรหันต์อริยบุคคล ผู้ทรงคุณวิเศษสุดในพระพุทธศาสนา เมื่อพระธรรมทัสสีได้สำเร็จเป็นพระอรหันต์แล้ว ก็ออก จากการบำเพ็ญวิปัสสนากรรมฐานมาช่วยพระมหากาฬอรหันต์ผู้ เป็นพระอุปัชฌาย์ ทำหน้าที่สั่งสอนทั้งในด้านคันถธุระและ วิปัสสนาธุระ กาลต่อมา ปรากฏว่าพระธรรมทัสสีอรหันต์นั้น ท่าน