ข้อความต้นฉบับในหน้า
สงสาร เข้าปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐานแล้ว พระวิปัสสนาญาณจัก
เกิดขึ้น ในขันธสันดานตามลำดับ นับตั้งแต่นามรูปปริจเฉทญาณ
จนกระทั่งถึงมรรคญาณผลญาณและปัจจเวกขณญาณเป็นที่สุด
และพระพุทธบุตรนโมเถระก็อธิบายสภาวะแห่งวิปัสสนาญาณ
เหล่านั้นออกไปอย่างกว้างขวางพิสดารยิ่งนัก โดยยกเอาพระ
คัมภีร์วิสุทธิมรรค และข้อความที่ปรากฏมีในพระบาลีมหาสติ
ปัฏฐานสูตร พร้อมทั้งอรรถกถาฎีกามาเป็นหลักใหญ่ แล้วก็
ลงท้ายด้วยค่าว่าพระปริยัติธรรมและพระปฏิบัติธรรมจะต้องตรงกัน
พระปฏิเวธธรรมคือมรรคผลนิพพานจึงจะบังเกิดขึ้นได้
ชาวบ้านปัจจันตชนบททั้งหลายที่ประณมมือแต้ฟังพระ
ธรรมเทศนาว่าด้วยการปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐานอันลึกซึ้งอยู่นั้น
ก็ฟังรู้เรื่องบ้าง ไม่รู้เรื่องบ้าง แต่ว่าฟังไม่ค่อยรู้เรื่องเสียมากกว่า
ก็ไม่มีใครเคยเข้าปฏิบัติวิปัสสนา จะให้ฟังเรื่องวิปัสสนาและ
สภาวะแห่งพระวิปัสสนาญาณรู้เรื่องได้อย่างไร ถึงกระนั้น พวก
เขาก็ไม่ว่าอะไร พยายามสดับตรับฟังอยู่ได้ทุกวัน ด้วยความเคารพ
เลื่อมใสในองค์พระอาจารย์นโมเถระเป็นสำคัญ
ในวันธรรมสวนะสุดท้าย เมื่อจบการแสดงพระธรรม
เทศนาแล้ว พระอาจารย์นโมเถระก็กวักมือเรียกพระมิงกุลโตญผู้
เป็นศิษย์ ให้นำเอาบันทึกพระธรรมเทศนาเรื่องการปฏิบัติวิปัสสนา