ข้อความต้นฉบับในหน้า
บำเพ็ญวิปัสสนากรรมฐานอยู่ในถ้ำ จนสำเร็จเป็นพระอรหันต์
แล้วออกไปแสดงพระธรรมเทศนาที่วิหารทุกวันธรรมสวนะ เพื่อ
ทดแทนคุณของชาวบ้านที่อุตส่าห์นำภัตตาหารไปถวายท่านเป็น
เวลานานหลายปี แต่จะมีผู้ใดใครรู้ผู้หนึ่งซึ่งรู้ว่า ท่านเป็นพระอรหันต์
ก็ไม่มีเลย เพื่อที่จะเฉลยให้ผู้มีบุญคุณเหล่านั้นได้ทราบว่าท่าน
เป็นพระอรหันต์ จะได้เกิดศรัทธาปสันนาการในทานที่พวกเขา
อุตส่าห์กระทำมา และเกิดศรัทธาปสันนาการในพระพุทธศาสนา
ยิ่งขี้นไป
จวบกับอายุของท่านก็กษัยกาลลงพอดีในราตรีปฐม
ยามนั้น ก่อนที่จะดับขันธ์เข้าสู่พระนิพพาน ท่านจึงกระทำ
อรหันตอธิษฐานอันศักดิ์สิทธิ์ ให้บันดาลฤทธิ์เกิดเตโชธาตุขึ้นเผาไหม้
สรีระกาย เพื่อให้ผู้คนทั้งหลายได้เห็นปาฏิหาริย์มหัศจรรย์ ก็ใน
เมื่อเตโชธาตุเกิดจากอรหันตอธิษฐานอันศักดิ์สิทธิ์ฉะนี้ บรรดาผู้
ที่วิ่งเข้าเพื่อจะช่วยดับไฟเตโชธาตุในขณะนั้น ใครเล่าจะวิ่งถลัน
เข้าไปดับทัน
ฝ่ายพระมิงกุลโตญศิษย์ของท่าน เมื่อได้เห็นปาฏิหาริย์
มหัศจรรย์เกิดขึ้นกับตาเช่นนั้น ก็ทราบได้ทันทีว่า พระนโมเถระ
อาจารย์ตนเป็นพระอรหันต์ ก็เกิดโสมนัสปสันนาการยิ่งหนักหนา
จึงประกาศแก่ประชาชนชาวบ้านเหล่านั้น ซึ่งล้วนแต่เป็นญาติ