การเผยแผ่พระพุทธศาสนาโดยพระนโมภิกขุ : หน้า 66/121

ท่านพระนโมภิกขุ ซึ่งมีแผนการอย่างหนึ่งอยู่ในใจ เมื่อ รับมอบความเป็นใหญ่ในวิหารแห่งนั้นแล้ว ก็อุตสาหะทำหน้าที่ เผยแผ่พระพุทธศาสนา ด้วยการแสดงพระธรรมเทศนาในบุญ กิริยาวัตถุกถาเป็นต้น บอกทางบุญทางกุศลและทางสวรรค์ ให้แก่ ชาวบ้านปัจจันตชนบทถิ่นนั้นอยู่เนืองๆ โดยเหตุที่ท่านเป็นผู้มีความรู้สูง ทั้งมีปฏิภาณโวหารกล้า ในการแสดงพระธรรมเทศนา ไม่ช้านานเท่าใด ประชาชนพุทธ บริษัทในละแวกบ้านนั้น ก็มีความเคารพเลื่อมใสท่านอย่างสนิทใจ พากันออกปากปวารณาว่า หากพระผู้เป็นเจ้าต้องการสิ่งใด ขอ จงอย่าได้เกรงอกเกรงใจ จงกรุณาบอกมาเถิด จะจัดการถวายให้ ตามความประสงค์ทั้งสิ้น ท่านก็รับคำปวารณาไว้ด้วยความยินดี วันหนึ่ง เมื่อถึงกาลอันสมควรแล้ว พระนโมภิกขุ จึงจัด ให้มีการประชุมชาวบ้านทายกทายิกาพร้อมหน้า แล้วบอกความ 0 ประสงค์ว่า การที่ท่านเดินทางมาที่นี่มีความประสงค์จะเข้าไป บำเพ็ญวิปัสสนาอยู่ในถ้ำใหญ่ใกล้วิหาร แต่ขัดข้องด้วยอาหาร บิณฑบาต หากญาติโยมพุทธบริษัทเห็นคุณงามความดีของท่าน อยู่บ้างแล้ว ขอจงสงเคราะห์ท่าน ด้วยการผลัดเปลี่ยน เวียนเวร กันนําอาหารบิณฑบาตไปให้ที่ถ้ำนั้น จงทุกวันเถิด จะได้หรือไม่ ชาวบ้านทั้งหลายที่เคยปวารณาไว้ ก็พากันให้ค่าตอบว่า