การพัฒนาวิชาวิปัสสนา วิปัสสนาวงศ์ หน้า 111
หน้าที่ 111 / 121

สรุปเนื้อหา

บทความนี้เผยแพร่ถึงการพัฒนาวิชาและการสืบทอดการปฏิบัติวิปัสสนาในประเทศไทย ตั้งแต่การแต่งตั้งพระวิปัสสนาจารย์ประจำสำนักปฏิบัติในพระนครย่างกุ้ง ตั้งแต่ปี 2493 จนถึงความพยายามในการเผยแพร่ธรรมะเพื่อให้พระสงฆ์และชาวไทยได้ร่วมปฏิบัติวิปัสสนาอย่างจริงจังในปี 2495 โดยสมเด็จพระพุฒาจารย์เพื่อเสริมสร้างคุณงามความดีในสังคมไทย

หัวข้อประเด็น

-การพัฒนาวิชาวิปัสสนา
-การแต่งตั้งพระวิปัสสนาจารย์
-พระพุทธศาสนาในประเทศไทย
-ความสำคัญของการปฏิบัติวิปัสสนา
-เผยแพร่ธรรมะในสังคมไทย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

อย่างแจ้งชัด และเพิ่งออกจากการปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐานใหม่ๆ ทั้งเป็นผู้มีความรู้สูงเด่นในด้านคันถธุระมาก่อน ฉะนั้น เมื่อจำต้องมาเรียนวิชาวิปัสสนาจารย์จึงใช้เวลา ไม่กี่วันเลย ก็สามารถเรียนวิชาวิปัสสนาจารย์ได้จนหมดสิ้น ครั้น พิจารณาเห็นว่าท่านได้รับการถ่ายทอดวิชาวิปัสสนาจารย์เสร็จ สิ้นเป็นที่ไว้วางใจได้แล้ว ท่านอาจารย์พระโสภณมหาเถระ อัคร มหาบัณฑิต หรือพระอาจารย์มหาสี สะยาดอร์ ซึ่งกำลังก่อตั้ง สํานักวิปัสสนาขึ้นใหม่ ณ สถานปฏิบัติวิปัสสนาสาสนยิตสา จึง แต่งตั้งให้พระอาจารย์ภัททันตะอาสภเถระ ธัมมาจริยะ เป็นพระ วิปัสสนาจารย์ประจําสํานักปฏิบัติวิปัสสนาสาสนยิตสาแห่ง พระนครย่างกุ้ง เมื่อปีพุทธศักราช ๒๔๙๓ พระอาจารย์อาสภเถระมาประเทศไทย (๑) ในปี พุทธศักราช ๒๔๙๕ สมเด็จพระพุฒาจารย์ แห่ง ประเทศไทย สมัยนั้นท่าน ารงสมณศักดิ์เป็นรองสมเด็จพระ ราชาคณะ ที่ พระพิมลธรรม และมีตำแหน่งหน้าที่สูงเด่น เป็น สังฆมนตรีว่าการองค์การปกครอง สถิตอยู่ ณ วัดมหาธาตุยุวราช รังสฤษฎ์ กรุงเทพมหานคร ท่านอนุสรณ์ถึงความเป็นไปของ พระพุทธศาสนา เกิดมหากุศลจิตคิดจะให้มีการบำเพ็ญวิปัสสนา ธุระขึ้นในประเทศไทย ก็ให้บังเอิญพอดี ด้วยปรากฏว่ามีพระสงฆ์
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More