พระตรงคมหาเถระและการปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน : หน้า 63/121

พระตรงคมหาเถระคณาจารย์ใหญ่ผู้มีวัยชราตกกระ ซึ่งมีสรีระ อ้วนพีสีกายและเกสาขาวงามสง่า ตามปกติธรรมดาชอบนั่งบน อาสนะบอกพระคัมภีร์ ไม่ชอบเดินเหินไปไหน ทั้งถือว่าตนเป็นผู้มี เกียรติยศใหญ่ ไม่เคยเดินออกไปส่งอาคันตุกะผู้ใดใครมาก่อน เมื่อได้ฟังสหายเก่ามาอ้างว่า ต่อไปภายหน้าคงจะไม่ได้ พบกันเช่นนั้น ก็จำต้องพยุงสังขารอันชราเดินตามส่งถึงบริเวณ ชายป่า แล้วพระเขมมหาเถระก็หยุดเดินหันหลังมามองหน้าจ้องๆ แล้วถามขึ้นอีกว่า จ่าได้แน่นอนแล้วหรือ วิธีการปฏิบัติวิปัสสนาที เราบอกไว้นั่นน่ะ พระตรงคมหาเถระก็รับรองจำได้สิ เอาเถอะน่าไม่ต้อง ห่วง ขอให้เดินทางไปโดยสวัสดีเถิด พระเขมมหาเถระผู้มาจากแดนไกล จึงกล่าวเป็นครั้งสุด ท้ายว่า “จําได้ก็ดีแล้ว นั่นเป็นวิธีการปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน เพื่อให้ได้บรรลุมรรคผลนิพพานอันประเสริฐ เอาเถิด..... ต่อจากนี้ เราจะแสดงผลดีผลพลอยได้เล็กน้อย ของผู้ปฏิบัติวิปัสสนากรรม ฐาน จนบรรลุมรรคผลนิพพานว่าจะเป็นประการใด ขอจงตั้งใจดู ให้ดีๆ ”