ข้อความต้นฉบับในหน้า
ในปีพุทธศักราช ๒๔๙๓ นั้น ก็ให้มีอันเป็นเกิดเหตุการณ์
สำคัญขึ้นในวิถีชีวิตของท่าน คือ วันหนึ่งท่านได้มีโอกาสพบกับ
พระภัททันตะ คันธมามหาเถระ อัครมหาบัณฑิต ผู้มีเกียรติคุณ
สูงเด่นในด้านวิชาการชั้นสูง ซึ่งเป็นที่ยอมรับของมหาชนทั่วไป
เมื่อสนทนาปราศรัยกันพอสมควรแล้ว ท่านพระคันธมา
มหาเถระได้มอบหนังสือให้เล่มหนึ่ง พร้อมกับสั่งกำชับว่า จงอ่าน
ให้ได้เย็นวันนั้น
ครั้นท่านเดินทางมาที่พักส่วนตัว ณ มหาวิสุตาราม มหา
วิทยาลัย หลังสรงน้ำชำระร่างกายเป็นที่สบายแล้ว นึกถึงหนังสือ
เล่มนั้นขึ้นได้จึงนำเอาออกมาพิจารณา ปรากฏว่าหนังสือเล่มนั้น
มีชื่อว่า แนวปฏิบัติวิปัสสนา รจนา โดย พระอาจารย์ภัททันตะ
โสภณมหาเถระ อัครมหาบัณฑิต หรือ พระอาจารย์มหาสี สะยาดอร์
เมื่อตั้งใจอ่านจนจบเล่ม ตามคำกำชับของท่านพระ
คันธมามหาเถระแล้ว ก็ให้เกิดความพิศวงขึ้นมาในใจว่า ในสมัย
ปัจจุบันทุกวันนี้ วิธีการปฏิบัติวิปัสสนาที่ถูกต้องและได้ผล ยัง
ปรากฏมีอยู่ในโลกจริงหรือ ?
เมื่อปฏิบัติวิปัสสนาแล้ว พระวิปัสสนาญาณจักปรากฏ
ขึ้นในสันดานของผู้คนในโลกปัจจุบันนี้จริงหรือ ?