การปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน : หน้า 61/121

นานหลายปี อาคันตุกภิกขุรูปนี้ ไม่ใช่ใครอื่นไกลที่ไหนโดยที่แท้ก็ คือ พระเขมภิกขุ ที่บอกว่าจะบำเพ็ญวิปัสสนาแล้วหายหน้าเข้า ป่าไปนั่นเอง เมื่อได้พบปะสนทนากัน ณ ที่รโหฐานโดยลำพังตัวต่อ ตัวแล้ว แทนที่จะสนทนากันให้สนุกสนานด้วยเรื่องเก่าๆ สมัยยัง หนุ่มอยู่ แต่เจ้ากูพระเขมภิกขุผู้มาจากป่ากลับชวนให้เข้าปฏิบัติ วิปัสสนาท่าเดียว โดยอ้างว่าตัวท่านจะเป็นพระอาจารย์บอก พระกรรมฐานให้เอง พระตรงคมหาเถระคณาจารย์ใหญ่จะได้เลื่อมใสเชื่อฟัง คำก็หาไม่ ครั้นจะปฏิเสธไปตรงๆ ก็เกรงจะเสียน้ำใจกัน จึงกล่าว อ้างว่าตนเองแก่แล้ว เกิดมาชาตินี้ได้มีเกียรติยศชื่อเสียงเท่านี้ ก็เป็นที่พอใจแล้ว จะเอาอะไรกันอีก เมื่อเห็นว่าสุดที่จะเคี่ยวเข็ญ ให้สหายกันเข้าปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐานได้แล้ว จะได้เป็น พระเขมมหาเถระจึงกล่าวว่า ถ้าเช่นนั้นก็ไม่เป็นไร แต่ ขอร้องให้จดจําวิธีการปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐานไว้ ประโยชน์แก่พระพุทธศาสนาต่อไป จะเอาไว้ใช้ประกอบการสอน ในด้านคันถธุระก็ได้ หรือเผื่อว่าในวันข้างหน้าหากมีผู้มีวาสนามา ขอเรียนวิธีการปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน จะได้บอกเขาได้อย่าง ถูกต้อง โดยบอกเขาไปทำนองนี้ว่า