ประวัติศาสตร์การสร้างมหาวิหารในวิชัยปุระ : หน้า 49/121

ในปีพุทธศักราช ๑๘๙๔ พระราชาธิบดีทรงพระนามว่า สมเด็จพระเจ้ากิตติกุมารบรมกษัตริย์ ทรงครองราชสมบัติอยู่ ณ เมืองวิชัยปุระนั้น พระองค์ท่านก็ทรงมีพระทัยเลื่อมใสในพระบวร พุทธศาสนา มีพระราชศรัทธาโปรดให้สร้างวิหารใหญ่ขึ้นแห่งหนึ่ง แล้วประกาศอย่างเอิกเกริกว่า “มหาวิหารแห่งนี้ พระราชาธิบดีกิตติกุมารให้สร้างขึ้น ด้วยศรัทธาใหญ่ พระภิกษุผู้มีศีลบริสุทธิ์และปฏิบัติวิปัสสนาตาม พระพุทธฎีกาเท่านั้น จึงจะมีสิทธิอาศัยอยู่ในมหาวิหารนี้ได้” ในรัชสมัยของพระองค์ ปรากฏว่ามีพระสงฆ์ผู้เฒ่าชาว เมืองวิชัยปุระ พากันอุตสาหะบำเพ็ญวิปัสสนากรรมฐาน ตามวิธี การอันสืบเนื่องมาแต่วิปัสสนาวงศ์ พระอรหันตะ เป็นจำนวนมากถึง 9,000 รูป ส่วนพระสงฆ์นอกนี้ที่ยินดีศึกษาพระปริยัติธรรมอัน เป็นฝ่ายคันถธุระนั้น กล่าวกันว่ามีจำนวนมากมายสุดที่จะนับ ประมาณได้ ในปีพุทธศักราช ๑๙๔๗ พระราชาธิบดีทรงพระนามว่า สมเด็จพระเจ้าอธิกราชบรมกษัตริย์ ทรงเถลิงถวัลย์ราชสมบัติ ณ กรุงรัตนปุระธานี พระมหากษัตริย์พระองค์นี้ พุทธบริษัทชาวกรุง ศรีอยุธยาสยามประเทศเรียกพระองค์ว่า พระเจ้าฝรั่งมังฆ้อง พระองค์ทรงปกครองไพร่ฟ้าอยู่เป็นเวลาช้านาน