ความสับสนในพระพุทธศาสนา : หน้า 43/121

อาณาจักรอยู่เย็นเป็นสุข แต่ในฝ่ายพุทธจักรเกิดกลียุคสับสนวุ่นวาย ในคำสอนทางพระพุทธศาสนา ด้วยว่าได้เกิดมีสมณะอลัชชีพวกหนึ่ง ซึ่งถูกเรียกว่าพวกสมณกุตตกะ เพียงหวังแต่จะได้ลาภสักการะก็ กล้าประพฤติชั่วล่วงพระธรรมวินัย พากันย่ำยีสิกขาบทน้อยใหญ่ เช่น ประพฤติตนประจบคฤหัสถ์ เอาอกเอาใจเจ้านาย เศรษฐีมี ทรัพย์ รับจ้างชกมวย และรับจ้างทำการงานอันผิดวิสัยสมณะ เป็นต้น ชามิหนํากลับกล้าบิดเบือนพระพุทธวจนะขององค์สมเด็จ พระทศพลญาณเจ้า โดยแสดงบทบัญญัติเข้าข้างตนเป็นมิจฉาวาท ว่า ผู้ใดทำปาณาติบาต เมื่อต้องการพ้นจากบาป ผู้นั้นจะ ต้องให้พระสมณะสวดพระคาถาบทนี้ แล้วก็จักพ้นจากบาปนั้นได้ ผู้ใดทำอทินนาทาน เมื่อต้องการพ้นจากบาป ผู้นั้นจะ ต้องให้พระสมณะสวดพระคาถาบทนี้ แล้วก็จักพ้นจากบาปได้ ผู้ใดทำอนันตริยกรรม เมื่อต้องการพ้นจากบาปมหันต์ ผู้นั้นจะต้องให้พระสมณะสวดพระคาถาบทนี้ แล้วจักพ้นจากบาป มหันต์นั้นได้ ตั้งแต่แสดงบทบัญญัติเป็นมิจฉาวาทนั้น วันๆก็เป็นอันไม่ ต้องทำอะไร ด้วยว่ามหาชนพากันตื่นเต้นยินดียกใหญ่ในพระ พุทธวจนะที่เพิ่มเติมใหม่ ใครที่รู้ตัวว่าทำบาปอะไรไว้ ก็นำเอา