มัลินบัญฑา : ฉบับ : หน้า 18/91

มัลินบัญฑา : ฉบับ (มีเจ้าหน้าที รูปเดียว) ญาณ์ ฉันนัน ประกาธที่ 2 ธรรมดาพรานเบ็ด ย่อมสละสัตว์ที่ใช้เป็นเหยื่อ เพียงเล็กน้อย เพื่อให้ได้ปลาจำนวนมาก ฉันใด พระโยคาวจร ก็ความสละเหยื่อล้นเล็กน้อย คือ อามิสในทางโลก เพื่อให้ได้สมคุณ* อันยิ่งใหญ่ต่อไป ฉันนัน ข้อสันกับคำของพระราชาพ ว่า พระภิกษุสละโลภามิสแล้ว ย่อมได้อนิมิติวิโกษ* ลุงภูมิวิ โกษ* อัปปผลิวิโกษ* และผล ๕ * อภิญญา 6 * ข้าแต่พระนาคเสน ที่ควรถือเอางค์ ๔ แห่งนาย พังธูร นัน เป็นประการใด องค์ ๔ แห่งนายพังธูร ได้แก่ ประกาธที่ 1 ธรรมดานายพังธูร เมื่อจะยิงธูยอมเหยียบพื้นด้วยเท้าทั้งสองให้มันนั่น ทำเขาไม่ให้ไป ยกธูขึ้นเพียงพูด ตั้งกายตรง วางมือทั้งสองลงที่คันธู จับคันธูให้แน่น ทำนี้ให้ชิดกัน เอี้ยวคอหลิวตา เม้มปาก เล็งเป้าให้ตรง แล้วเกิดความดีใจว่า เราจะยิงไป ในบัดนี้ ฉันใด