ผู้พึ่งความเพียรในพระพุทธศาสนา มิลินทปัญหา หน้า 75
หน้าที่ 75 / 91

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของความเพียรตามคำสอนของพระพุทธเจ้าในกัณฑชาดก โดยนำเสนอหลักการเกี่ยวกับความเมตตาและการระงับกิเลส ซึ่งอาจช่วยบรรเทาทุกข์และเสริมสร้างศรัทธาในตัวบุคคล ดำเนินตามหลักธรรมเพื่อหลีกหนีจากความทุกข์ ยกตัวอย่างการเปรียบเทียบกับธรรมชาติ เช่น เมฆที่ช่วยดับร้อนและทำให้มีความชุ่มชื้น ซึ่งเป็นภาพสะท้อนของการดำเนินตามหลักธรรมในชีวิต. สามารถศึกษาความรู้เพิ่มเติมได้ที่ dmc.tv

หัวข้อประเด็น

-ความเพียร
-คำสอนพระพุทธเจ้า
-กัณฑชาดก
-การระงับกิเลส
-การพัฒนาศรัทธา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ผู้พึ่ง ง อง สุ ความ เพ ยร ข้อดี สํากับ คําของพระพุทธเจ้า ใน กัณฑชาดก ว่า ขันแต้ว สักกะ ผู้เป็นใหญ่กว่าผู้ตักหลาย ถ้าพระองค์จะประทานพรแก่ม หม้อฉัน ก็จะจงประทานพรว่า อย่าให้กายหรือใจของหมอฉัน ทำให้เกิดทุกข์แก่ผู้อื่นเลย ดังนี้ ขอตถวายพระพร ข้าแต่พระนาคเสน ที่ว่าควรถือเอาของ ๕ แห่งเมฆ นั้น เป็นประกาศได้ องค์ ๕ แห่งเมฆ ได้แก่ ประการที่ ๑ ธรรมดาเมฆ ย่อมระงับละอองเหงื่อใคร ซึ่งเกิดแล้ว ฉันใด พระโยคาวาจิก็ระงับเหงื่อใคร คือ กิเลส ฉันนั้น ประการที่ ๒ ธรรมดาเมฆ คือ ฝนที่ตกลงมา ย่อมดับความร้อนในแผ่นดิน ฉันใด พระโยคาวาจิก็ระงับทุกข์ร้อนของโลก ด้วยเมตตาอาวรณ์ ฉันนั้น ประการที่ ๓ ธรรมดาเมฆ ย่อมทำให้พิชพังถงงอแข็งขึ้น ฉันใด พระโยคาวาจิก็จะทำให้พิژ คือ ศรัทธาของบุคคลทั้งหลายงองามขึ้น ฉันนั้น ควรปลูกพิษ คือ ศรัทธานั้นไว้ในสมบัติทั้ง ๓ อันได้แก่ มนุษย์สมบัติ สวรรค์สมบัติ นิพพานสมบัติ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More