ภาวนาและการแสดงธรรมในพระพุทธศาสนา มิลินทปัญหา หน้า 37
หน้าที่ 37 / 91

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้กล่าวถึงการเปรียบเทียบธรรมชาติของแมงมุมและตะขาบกับการปฏิบัติธรรมในพระพุทธศาสนา โดยเน้นไปที่ความสำคัญของสติปัฏฐานในการจัดการกับกิเลสและการแสดงธรรมให้กับผู้อื่น ธรรมชาติของแมงมุมที่คอยจับเหยื่อและกรรมของตะขาบที่แจ้งเตือนถึงความปลอดภัยนั้น แสดงให้เห็นถึงการให้ความรู้และการชี้แนะแก่เพื่อนมนุษย์ในทางแห่งการปฏิบัติที่ถูกต้อง ตามแนวทางที่พระโคตรอุดทุชาได้สอน ในการแสดงถึงสภาวะของนรกและความสุขในนิพพาน ควรส่งเสริมให้เกิดการเรียนรู้และการสร้างความเข้าใจในธรรมทั้งสองด้าน.

หัวข้อประเด็น

-ภาวนาในพระพุทธศาสนา
-การแสดงธรรม
-สติปัฏฐาน
-นรกและนิพพาน
-การปฏิบัติธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

แข่งแต่พระนางเสน ที่ว่าควรถือเอาของ คั๑ แห่งแมงมุม นั้นเป็นภาวนาใด องค์ ค แห่งแมงมุม คือ ธรรมดาแมงมุม ชักโหยดไว้แล้ว ก็จ้องดูอยู่ ถ้าหนอนหรือแมงมามติดในของตน ก็จับกินเสีย ฉันใด พระโยคาวจร ก็ควรชำไย คือ สติปัฏฐานชี้ไว้ทั่วทวารทั้ง ๖ ถ้ามีแมงม คือ กิเลสมาดติด ก็รำเสีย ฉันนั้น ข้อสังกับคําของพระอนุรุทธเถเจ้า ว่า เผดานที่กั้นถวาย ทั้ง ๘ อยู่ คือ สติปัฏฐานอันประเสริฐ เวลาที่เสมิดีที่เถาน คือ สติปัฏฐาน นั้น พระภิญญา ควรนำเสีย แข่งแต่พระนางเสน ที่ว่าควรถือเอาของ คั๑ แห่งตะขาบ นั้นเป็นภาวนาใด องค์ ค แห่งตะขาบ คือ ธรรมดาตะขาบ ย่อง ร้องบอกความปลอดภัย และความมั่นคงแก่ผู้อื่น ฉันใด พระโยคาวจร ก็ควรแสดงธรรม บอกนรก สวรรค์ นิพพานแก่ผู้อื่น ฉันนั้น ข้อสังกับคําของพระภิญโทธลกาวารเถเจ้า ว่า พระโยคาวจรควรแสดงสิ่งที่น่าสะดุ้งกลัวในนรก และความสุขอันไพบูลย์ในนิพพานให้ผู้อื่นฟัง
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More