มิลินทัญญา: ธรรมะเกี่ยวกับการดำรงชีวิต : หน้า 60/91

มิลินทัญญา : ฉบับ ประการที่ 2 ธรรมดาของเครื่องเรือที่ขัดช่อง ย่อมกันเรือไว้ในน้ำอันล็กตั้ง ๑๐๐ ศอก ฉันใด พระโยคาวจร ก็ไม่ควรอยู่ใน เครื่องยึดเหนี่ยว คือ ลาก ยศ ลักษณะ การกราบให้ผู้อบ ควร พิจารณาแต่ปัจจัยที่ช่วยประทังร่างกายให้คงอยู่เท่านั้น ข้ออันสัมพันธ์กับคำของพระสารุุตตรเจ้า ว่า เครื่องขัดช่องใน เรือมหาสมุทร ย่อมไม่ลอยอยู่ มีแต่จมอยู่ข้างล่าง ฉันใด ท่านทั้ง หลายอย่าของอยูในลากสักการะ อย่างอยูในลากสักการะ ฉันนั้น ข้าแต่วพระนาคเสน ที่ว่าควรถือเอากัง ค แห่งเสาทโลง นั้น เป็นประการใด องค์ ๑ แห่งเสากระโดง คือ ธรรมดาเสากระโดงย่อมยึดไว้ ด้วยเชือก รอก และใบเรือ ฉันใด พระโยคาวจร ก็เป็นผู้สติ สัมปชัญญะ ทุกเวลายิ่งกวา และเหลียว คุเหยียด ครองสังฒิ มาตร จิรว ฉัน ดีม เครือกิน ถ่ายอุจจาระ ปัสสาวะ นั่ง นอน ยืน เดิน ดื่น พูด นิ่ง ฉันนั้น ข้ออันสัมพันธ์กับคำของพระพุทธเจ้า ว่า ดูก่อนก็มีทุกหลาย ทุกข์ ควรเป็นผู้มีสติสมปรัชญะ นี้เป็นอุตสานียะ * สำหรับเธอทั้งหลายดังนี้