การพิจารณาความตั้งอยู่และดับไปในอุปทานขันธ์ มิลินทปัญหา หน้า 34
หน้าที่ 34 / 91

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการพิจารณาความตั้งอยู่และการดับไปของอุปทานขันธ์ โดยเฉพาะในเรื่องของรูป เวทนา สัญญา สังขาร และวิญญาณ และเปรียบเทียบกับธรรมชาติของแมวที่สามารถหาอาหารในที่ใกล้เคียง ในขณะเดียวกันยังเน้นให้เห็นถึงความจำเป็นในการมีเมตตาต่อโลกที่เต็มไปด้วยความโกรธและความอาฆาต เพื่อช่วยลดทุกข์ในชีวิต

หัวข้อประเด็น

-ความสำคัญของการพิจารณา
-การเป็นพระโยคาวาจร
-ความตั้งอยู่และดับไปของอุปทานขันธ์
-การมีเมตตาในชีวิตประจำวัน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ที่ระหว่างคุถกดี๋ย ย่อมแสงเทหุ ฉันใด พระโยคาวาจรผู่ไปอยู่ที่บ้าน ที่ป่า โคนไม้ ที่แจ้ง ที่ว่างในเรือน ก็ไม่ควรประมาท ควรแสงหาอาหาร คือ กายตภสติ* ประการที่ ๒ ธรรมดาแมว ย่อมหาอาหารในที่ใกล้ๆ ฉันใด พระ โยคาวาจรจก็อ ควรพิจารณาช่งความตั้งอยู่ และดับไปในอุปทานขันธ์ ง * นี้ว่าความตั้งอยู่และเสื่อมไปแห่งรูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ เป็นอย่างนี้ๆ ข้อนี้สมักับพระพุทธพจน์ ว่า ไม่ควรพูดถึงที่ไกล ภวัคพรหม* จักทำอะไรได้ ควรเบื่อหน่ายเฉพาะในกายของตนอันมีอยู่ในปัจจุบัน นี้แหละ ข้าแตพระนาคเสน ที่ควรถือเอาของคั ๑ แห่งพังพอน นั้น เป็นประการใด องค์ ๑ แห่งพังพอน คือ ธรรมดาพังพอน เมื่จะไปสังงง ยอม อบนตัวด้วยยาเสกก่อน จึงเข้าไปใกล้ ง เพื่อจะสังงง ฉันใด พระ โยคาวาจร เมื่อจะเข้าไปใกล้โลกอันมากไปด้วยปฏิม* ความโกธร และ ความอาฆาต อันครอบงำด้วยความบาดหมาง การทะเลาะเบาะแว้ง ก็ท้ด้วยยา คื เมตตาเสียงก่อน จึงจะทำให้โลกดับความร้อนด้าย
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More