มฺิlanปัญฺฐ : ฉบับ : หน้า 68/91

มฺิλανปัญฺฐ : ฉบับ ฉันนั่น ประกาศที่ 2 ธรรมดาแผ่นดินย่อมปราศจากเครื่องประดับ ตกแต่ง มือย่ำแต่เพียงกลิ่นของตนเองฉันใด พระโยคาวจรควรปราศจากเครื่องประดับตกแต่ง ควรหน้างในไว้ด้วยกลิ่นศิลแห่งตนฉันนั้น ประกาศที่ 3 ธรรมดาแผ่นดินย่อมไม่มีที่ว่าง ไม่มีช่อง ไม่มีโพรงเป็นของหนาแน่นอันกว้างขวาง ฉันใด พระโยคาวจร ควรเป็นผู้มีศาลอยู่เป็นนิว อย่าให้ศาลขาดวิ่น เป็นช่อง เป็นรู ให้ฉันหนาแน่นกว้างขวางอยู่เสมอ ฉันนั่น ประกาศที่ 4 ธรรมดาแผ่นดินย่อมเป็นที่ตั้งแห่ง บ้านเรือน นคร ชนบท ต้นไม้ ภูเขา แม่น้ำ ห้วย หนอง คลอง บึง เนื้อ นก นรชน หญิง ชาย ได้โดยไม่อื้ออึง ฉันใด พระโยคาวจรแม้จะต้องเป็นผู้ว่า กล่าว สั่งสอนผู้อื่นหรือถูกผู้อื่นว่ากล่าวสั่งสอน ก็ไม่ควรอื้ออึงฉันนั้น ประกาศที่ 5 ธรรมดาแผ่นดิน ย่อมปราศจากความยินดี ยินร้าย ฉันใด พระโยคาวจร ก็ควรปราศจากความยินดี ยินร้าย มีใจหนักแน่นเสมอ กับแผ่นดิน ฉันนั่น ข้อสรุปกับคำของอุปาสิกาจูฬาสุภิสก ที่สรรเสริญสมณะ ศากยบุตรว่า ถึงมีผู้ก ารำกายข้างหนึ่งด้วยพร่า อีกข้างหนึ่งหาท