มิลินทบัญญา: ความสำคัญของการฝึกจิต : หน้า 20/91

มิลินทบัญญา : ฉบับ เจ็บ ตาย โศกเศร้า รำพัน คับแค้น เป็นธรรมดา ประกาธที่ 4 ธรรมดานายมังกรเขียวในอารมณ์ ทั้งเช้าเย็น ฉันใด พระโยคาวจรึกวรฝึกให้ใจอารมณ์ ทั้งเช้าสั้น ฉันนั้น สมกับคำพระสำราญตรเจ้า ว่า นายมังกรยุอห์ย่อมกัดยิงยุทั้งเช้า ไม่ถึงการฝึกฝีด จึงจะได้ค่ารางวัล ฉันใด พระสงก็พิพากษานาจาย ไม่ถึงการพิพากษานาย แล้วได้ความเป็นพระอรหันต์ ฉันนั้น ข้าแต่พระนาถเสน ที่ว่าควรถือองค์ ๓ แห่งต้นหน นั้นเป็นประการใด องค์ ๓ แห่งต้นหน ได้แก่ ประกาธที่ 1 ต้นหน คือนายท่ำเรือผู้อุใจใส่ เรือทอดเวลาทั้งกลางวันกลางคืน ไม่ประมาทเผลอ เธอ ฉันใด พระโยคาวร ก็ไม่ครบทบา ควรกำหนดจิตไว้ด้วยโยนีโสมสิการอยู่เป็นนิจ ทั้งกลางวันกลางคืน ฉันนั้น ข้อสัมพันธ์กับคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ในพระธรรมบทว่า เธอทั้งหลายจงยินดีในความไม่ประมาท จงรักษาจิตของตน จงหยก