ความเพียรในพระพุทธศาสนา มิลินทปัญหา หน้า 71
หน้าที่ 71 / 91

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้กล่าวถึงความสำคัญของความเพียรในพระพุทธศาสนา โดยมีการเปรียบเทียบความเข้มแข็งของพระโโยวาจากับ 'สามแห่งนา' ซึ่งอธิบายได้แก่ 1. ความสุขรื่นในการปฏิบัติ 2. ความสำคัญของศีลในการรักษาตนเอง และ 3. การให้ผลบุญมากแม้จะมีการทำทานน้อย ทั้งนี้มีการอ้างอิงถึงคำสอนของพระอุบาลเถรเจ้า สรุปคือความเพียรและการปฏิบัติที่ดีจะช่วยให้เกิดผลดีต่างๆ โดยผู้ที่สามารถให้ผลบุญได้จึงเปรียบเสมือนนายประเสริฐ การรักษาศีลและการปฏิบัติธรรมจึงเป็นหนทางสู่การมีชีวิตที่ดีขึ้น

หัวข้อประเด็น

-ความสำคัญของความเพียร
-เปรียบเทียบกับนา
-หลักการปฏิบัติธรรม
-ผลบุญในพระพุทธศาสนา
-การรักษาศีล

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ผู้ยังงง สู่ความเพียร ข้าแต่พระนาฏเสน ที่ว่าควรถือเอาของ ๓ แห่งนา นั้น เป็นประกาศใด องค์ ๓ แห่งนา ได้แก่ ประการที่ ๑ ธรรมดาย่อมมีเหมือน ชาวน้อยย่อมให้น้ำออกจากเมืองเข้าไปยังนา เพื่อกล่อเลี้ยงต้นข้าว ฉันใด พระโโยวาจก็ควรมีเหมือน คือ ความสุขรื่นเป็นข้อวัตรปฏิบัติ ฉันนั้น ประการที่ ๒ ธรรมดานา ย่อมมีค้นนา ชาวบ้าน ย่อมกั้นน้ำไว้ในค้นนา เพื่อใช้เลี้ยงต้นข้าว ฉันใด พระโโยวาจาก็ควรสมบูรณ์ด้วยค้นนา คือ ศีล และควรรักษาความเป็นสมณะไว้ด้วยค้นนา คือ ศีล จึงจักได้สำนัญผล ๔ ฉันนั้น ประการที่ ๓ ธรรมดานา ซึ่งเป็นนาดี ย่อมก่อให้เกิดความดีแก่ผู้เป็นเจ้าของ เพราะแม่หว่านข้าวลงไปน้อย ก็ย่อมได้ผลมาก และยิ่งหว่านมากขึ้นก็ยิ่งได้ผลมาก ผลมากขึ้น ฉันนั้น พระโโยวาจาก็ควรเป็นนาดี เป็นผู้ให้ผลมาก ทายกจะได้เกิดบิดา วิเศษ ถึงแม่เขาจะถวายทานน้อย แต่ก็ได้ผลบุญมาก ข้อดีสมกับคำ ofพระอุบาลเถรเจ้า ผู้ชำนาญในพระวินัย กล่าวไว้ว่าพระกิญฉุควรเป็นผู้เปรียบด้วยนา ควรให้ผลบุญฯ เหมือนกันนดี ผู้ใดให้ผลบุญฯ ได้ ผู้มั่งชื่อว่านายประเสรฐ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More