ข้อความต้นฉบับในหน้า
> วันเสาร์ที่ ๒๕ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๗
เรามีบุญกันมากที่ได้เกิดมาสร้างบุญกับพระผู้ปราบมาร เราต้องปลื้มปีติและภาคภูมิใจที่ได้เกิดมาเป็นลูกหลานของท่าน มีสายบุญเชื่อมกับท่าน หมูคณะของเราทำสิ่งที่คนอื่นเขาทำกันได้ยาก อย่างการโปรยกลีบดอกดาววุวรายเราทำกันอย่างเป็นระบบระเบียบและสำเร็จกันมาโดยตลอด ได้บุญกันเต็มที่ การประกาศคุณของท่าน ถือว่าเราทำกันได้ดีแล้ว สร้างบารมีไปด้วยกันเป็นทีมให้ได้ตลอดนะลูกนะ
> วันอาทิตย์ที่ ๒๖ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๗
เหลืออีก ๒ วันก็สิ้นสุดระยะทางดงคิที่ ๓ แล้ว ตั้งแต่โปรยกลีบดอกปลายปี ๕๔ และเริ่มเดินดงคิสุข ๕๔ เป็นเดียวนะ
ดอกดาววุวรายสวยงาม ส่วนดอกกลาบลาเอาไปโปรยแล้วมีหนามจึงเปลี่ยนเป็นดอกดาววุว รายเส้นทางสีทอง
มีโครงการจะพาเดินดงคิอำเภอจังหวัด เดินไปที่พุทธอุทยานให้ดูชี้ เดินต่อ ๕ จังหวัด คือ สระบุรี โคราช ขอนแก่น อุดรธานี และหนองคาย
เดินช่วงเดือนพฤษภาคม ก่อนวันวิสาขบูชา ถึงวันวิสาขบูชาไปถึงที่พุทธอุทยานพอดี และทำพิธีบรรจุ “พระบรมสารีริกธาตุ” ที่นั่น ที่ “ปฐมรัตนเจดีย์” ออกจากวัดเดินดงคิไปตามตัวจังหวัดของแต่ละจังหวัดและอัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุไว้บนเทวราช มีการโปรยดอกดาววุวรายเหมือนกันสำคัญนะ สาเหตุที่พระพุทธศาสนาลับฟื้นขึ้นมาอีกครั้งในสมัยพระเจ้าโอศมาทราชเพราะพระองค์ทรงเห็นการเดินของสามเณร สามเณรเดินอย่างสงบเสงี่ยมและสง่างาม แม้พระเจ้าโอศมาจะเคยเห็นนับชั่วโมงมาแล้วมากมาย แต่พอเห็นสามเณรอยู่ในอาการสงบที่แตกต่างจากนักบวชทั่วไปท่านก็เกิดกูศลจิตศรัทธา สร้างเจดีย์ถวายไว้ในพระพุทธศาสนา ๔๕,๐๐๐ แห่ง พระพุทธศาสนาจึงตั้งมั่นมาได้จนถึงปัจจุบัน เราก็เทียบบัญฑิตไดรายงานเอา สามเณร ๑ รูปได้ทำให้พระพุทธศาสนาตั้งมั่นมาได้เป็นพันปี เพราะฉะนั้นพระ ๑ รูปต้องมากกว่าพันปีอย่างแน่นอน อย่างน้อย ๆ ก็