การหยุดนิ่งในวิชาธรรมกาย : หน้า 177/216

“วิชาธรรมกาย” เราจึงเลือกเส้นทางนี้ เหลือแต่ทำให้ได้ตลอดรอดฝั่ง แค่นี้เอง นอกกรอบเราก็ต้องให้ความสำคัญ ทำให้ต่อเนื่อง ตรากไว้เรื่อย ๆ ติด บ้าง หยุดบ้างก็ไม่เป็นไร ทำให้ดูกันภายใน แม้เป็นเพียงความรู้สึก ก็ยังดี ไม่ช้าใจจะเข้าไปสู่ภายในได้เอง > วันพุธที่ ๕ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๗ หยุดนิ่งสำคัญมาก *หยุดเป็นตัวสำเร็จ* องสมาจดของพระเดช พระคุณหลวงปู่ ต้องยกขึ้นถิ่งบุญซ้ำไว้เลย เรายิ่งบุญมากที่ได้เกิดมาเป็นลูก หลานท่าน เราเกิดมาที่เพื่อทำหยุดทำเนิน เพราะของจริงนั้นอยู่กลางกาย ของไม่จริงของไม่ใช่นออยู่บนตัว ให้ทำความละเอียดย่าเข้าไปเชื่อมกับของจริงที่มีอยู่ภายใน แต่มนุษย์ส่วนใหญ่ไม่มีใครรู้ มัวแต่ไปแสวงหาสิ่งที่อยู่นอกร่าง ให้ทำใจหยุดนิ่งเข้าไปสู่สภาวธรรมที่มีอยู่ภายใน ดิ่งเข้าไปเลย > วันศุกร์ที่ ๗ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๗ สร้างเจดีย์ที่วัดบ้านขุน เด็ก ๆ ที่นั่นเขารักพระพุทธศาสนา ถึงขั้นถือค้อนเดินมาจากบ้าน มาทุบหินช่วยกันสร้างเจดีย์ สุดยอดมาก เด็กฟิลิปปินส์ส่งสมาธิได้ผลดี ขนาดฝนตกน้ำท่วม ยังมีอารมณ์นั่งหลับตา ทั้งห้องไม่สิ้นตาเลย คนที่ญี่ปุ่นต่อแถวเพื่อนสมาธิ ไม่มีที่นั่งก็มาอยู่ข้างนอก นั่งติด ๆ กันเลย เหมือนที่ท่าเรือที่เราไปจอดงาน นั่งเช่าซ้อนเขา สนามกีฬาอาจคนได้เป็นแสน ที่เข้าไม่ได้อีกเป็นหมื่น คนแน่นมาก นั่งอย่างสบาย ให้ความเคารพพระมาก เหมือนยุโรปขอนของคนไทยสมัยก่อน ทีมงานเก่งมาก พระอาจารย์ที่ไปทำหน้าที่ในต่างประเทศ ท่านอดนมมาก ให้ไปแต่ตัวกับหัวใจ ส่วนปัจจัยให้ไปหาเอาเอง จัดงาน