ประสบการณ์การเรียนรู้และการสอนที่มหาวิทยาลัยเกษตร : หน้า 149/216

ท่านกังมาก ท่านเลี้ยงลูกลง แล้วลูกลงหลุดขึ้นไปบนต้นไม้ ท่านเรียกก็ไม่ยอมลงมา ท่านจึงขึ้นไปจับลูกต้นไม้ ไม่ธรรมดาเลย วันนี้ ท่านอยู่ที่เมืองกาญจน์ ท่านถามหลวงพ่อว่าจะให้ทำอะไรบ้าง? บอกให้ท่านยืนและปลื้ม ท่านจึงไปนั่งธรรมะเป็นเนืองนาน อยู่ด้วยกันกับท่านมานานมาก เจอกันเมื่อวันลอยกระทงสมใจเป็นนิสิตที่ม.เกษตร วันนั้นหลวงพ่อเพิ่งกลับมาจากไปหาคุณยายอาจารย์ เห็นเขาจัดงานอยู่ข้างสระในมหาวิทยาลัย ไปยืนดูวงดนตรีสุทธารambula วันนั้นหลวงพ่ออักสนุก เจอเด็กคนหนึ่งจอมแก่นมาก อายุประมาณ ๙ ขวบ ซึ่งหลวงพ่อก็ไม่รู้มาก่อนว่า เด็กคนนี้จอมแก่น หลวงพ่อก็ให้เด็กคนนี้เป็นเล่นปี่โดยตกลงกันว่า ถ้าเล่นให้เป็นอะไร เด็กคนนี้ก็ต้องเป็นอย่างนั้น ทำให้คนเหมาๆกันแน่นเลย ซึ่งหลวงพ่อทัดตะท่านก็ทามุตด้วย พอเหล่ play เล่นหลวงพ่อทัดตะท่านมาด้วย ท่านบูเล่นหลวงพ่อทัดละ ท่านบูสะตาอย่างไรไม่รู้ พาหลวงพ่อไปเลี้ยงเหล้าแก่กันไปเป็นทีม เลี้ยงที่มหาวิทยาลัย ซึ่งหลวงพ่อจะเป็นคนโคดดีอย่างหนึ่ง คือ มีเพื่อนดี ถึงเพื่อนจะเป็นอย่างไรก็แล้วแต่ เขาจะช่วยกันปกป้องหลวงพ่อ ไม่ให้ใครเอาเหล้ามาให้หลวงพ่อดื่ม พอหลวงพ่อทัดตะ ชวนหลวงพ่อดื่ม เพื่อนก็ บอกหลวงพ่อทัดตะ ไปว่าหลวงพ่อเป็นโรคกระเพาะ อีกคนก็บอกว่าเป็นโรคความดัน หลวงพ่อทัดตะท่านก็บอกว่าถ้าความดันสูงกินแล้วจะต่ำ ถ้าความดันต่ำกินแล้วก็จะสูง เหลือเกินจริง ๆ แต่หลวงพ่อก็ บอกหลวงพ่อทัดตะ ไปตรง ๆ ว่า “ไม่ได้เป็นอย่างที่เพื่อนไม่ว่าผมถือศิล๕ แต่หลวงพ่อก็อยู่ในหมู่เมาได้ มันเมา เราจุกขุ่นก็บแก้ชมพินาศ กินน้ำอัดลมและกินแกละ เขาคุยเรื่องคนเมา หลวงพ่อก็พูดอีกเรื่อง แต่คุยกันได้ เรายื่นหน้าที่คอยถามเพื่อนกลับ มันเมา เราจุกมันอ๊อก เราก็อ๊อกพร้อมกันเพราะจุกกับแกละ วันรุ่งขึ้น หลวงพ่อทัดตะ ไปตามหาหลวงพ่อเลย ชวนหลวงพ่อไปถ่ายทอดวิทยุทรให้และชวนไปอยู่ด้วยเลย ตอนนั้นทำไมหลวงพ่อใจอ่อนตามท่านไปก็ไม่รู้ จึงไม่ค่อยได้อยู่หอพักเพราะไปอยู่กับท่าน วันวานผ่านมา ๔๗ ปีที่อยู่ด้วยกันมา คำว่า อยู่ด้วยกัน คืออยู่ห้องเดียวกัน อยู่ด้วยกันมาตลอด ตั้งแต่ทีม.เกษตร และท่านก็ไม่ได้ไปไหน ท่านพาไปลองวิชา ทำนึกจะไปหาอาจารย์ของอาจารย์ของท่านแต่ขี่รถยนต์กัน หลวงพ่อจึงต้องไปเนียที่โรงพยาบาล ตั้งแต่นั้นมา