การอัญเชิญส่วนพระเกศาของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า : หน้า 181/216

พระองค์นี้ ปัญญาธิกรณ์พระเจ้า ที่สร้างบารมี ๒๐ อสงไขยกับแสนมหากับท่านละทรัพย์ อรัญะแ ชีวิต นับครั้งไม่ถ้วน กว่าจะได้กายมหาบุรุษ ที่สวยงาม นี้เป็นส่วนของกายมหาบุรุษ และตอนที่ตัดสินใจออกผนวช ตรพระเกศา ใครมารับไป ก็คือ พระอินทร์ รับไปไว้ที่ไหน ก็ทดาดีส์เอาไปไว้ที่เจดีย์ ซึ่งตอนนั้น ท่านยังไม่ได้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพราะเป็นส่วนหนึ่งของกายมหาบุรุษ แต่นี่ธรรมแล้ว ธาตุนี้นี้เป็นธาตุบริสุทธิ์แล้ว ส่วนที่เทวดามารับไปนั้นเกือบจะเป็นธาตุบริตสิทธิ์เพราะยังไม่ได้บรรลุธรรม และท่านก็ไม่ได้ปลดพระเกศาจนหลายครั้ง ปลดครั้งเดียว ซึ่งไม่เหมือนกับเราที่ปลดอยู่เรื่อย ๆ นั้นเป็นเส้นผมประวัติศาสตร์ แต่งไม่ได้บรรลุธรรม ต่อมาภายหลัง ท่านก็ได้บรรลุธรรม เห็นไหมเป็นธาตุที่บริสุทธิ์แล้ว และบริสุทธิ์อย่างสมบูรณ์ด้วย เมื่อท่านตรัสรู้ธรรมแล้ว ก็เทสนาสั่งสอนเรื่อยมาจนถึงวันสุดท้าย และท่านยังถามอีกว่า ใครสงสัยอะไรให้ถาม ถามตอนท่านยังทรงพระชนม์ชีพอยู่ แต่ไม่มีใครถามเพราะหยาสงสัยกันหมด ฟังธรรมจากท่านแล้วบริสุทธิ์ตามกันไปหมด เมื่อไม่มีใครสงสัย ท่านก็ดับขันธบรรลิพพาน เหลือแต่ธุดูที่บริสุทธิ์ แต่ครั้งนี้ เรากำลังจะอัญเชิญส่วนหนึ่งของท่านผ่านมือของเรา แค่พันคน เพราะฉนั้น มือของเราต้องมีบุญมากถึงจะรองรับธาตุที่บริสุทธิ์ได้ เหมือนมือของพระอินทร์รองรับพระเกศาของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในช่วงที่ท่านยังไม่ได้บรรลุธรรม แต่ครั้งนี้ พระอินทร์หมดสิทธิ์ที่จะมาอัญเชิญธาตุ มีเรา มีบุญมาก ลูกว่าจริงไหม (พระลูกชาย: จริงครับ) จริงสิ ให้แค่พันคนเท่านั้น ส่งต่อ ๆ กันไป เพราะฉะนั้นผู้ที่มาอัญเชิญในครั้งนี้มือทุกมือที่ได้อัญเชิญจะจับอะไรก็เป็นสมบัติ มือบริสุทธิ์จะดุจทรัพย์ทั้งภายนอกและภายใน และไม่ใช่เพียงแค่ชาติโดยเดียว อย่างนี้ปลื้มไหม (พระลูกชาย: เปล่าครับ อยากทำเองครับ) และดอกบัวออมนันต์นิรันดร์กาลก็เป็นดอกบัวที่ไม่มีวันโรยราอยู่คู่กับพระเจดีย์ บุษพระบรมสารีริกธาตุที่เราอัญเชิญตลอดไป แม้ถิ่งก็เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไปตาม ดอกบัวจะอยู่คู่กับพระเจดีย์ เราจะได้บุญตลอดไป เพราะบูชาด้วยดอกบัวทั่ว ๆ ไปเรานบชาฯ วางบัว สักพักเจ้าหน้าที่ที่จะเมื่อลงไป เพราะคนมาบูชากเยอะ แด่ที่น้อย และก็โธรารักด้วย แต่ดอกบัวออมนันต์นิรันดร์กาล