ข้อความต้นฉบับในหน้า
> วันพฤหัสบดีที่ ๒ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๗
ใกล้จะออกพรรษาแล้ว วานเวลาผ่านไปเร็วมาก วัดที่กำลังจะCreatedเพิ่มเติมขึ้นเรียง ๆ หลวงพ่อทนไม่ไดที่จะปล่อยให้วัดร้าง เราต้องช่วยกันฟื้นฟูให้เป็นวัดร้าง จะปล่อยไหวร้างไม่ได้ ฟังแล้วชีวิต
บางวัดเหลือพระ ๑ หรือ ๒ รูปที่อายุมากแล้ว เป็นวัดที่ถ่ายโอนโดยตั้งใจสร้างถวาย ล้วนสวยงามทั้งหมด ทำไมเดี๋ยวนี้เขาถึงไม่ค่อยนิยมมาบวชกัน ถ้าเราไม่กระตุ้นเรื่องนี้ มีวิธีเป็นวัดร้างเยอะ
สามเณรก็แทบจะไม่เหลือ เพราะฉะนั้นการบวชนี้สำคัญมากน่าทีเดียว สามเณรรูปใบในปี ๒๕๕๕ ที่จะจัดขึ้นจึงสำคัญมาก ๆ เราต้องปลูกะดม ผักรพระโพธิสัตว์ให้ตื่นตัวให้ได้
> วันศุกร์ที่ ๗ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๗
อีกไม่กี่วันก็จะออกพรรษาแล้ว ว่านเวลาที่เหลืออยู่ หลวงพ่ออยากให้ทุกคนเข้าถึงธรรมกันให้หมด เราจะทำอย่างไร? จึงจะยกชั้นกันทั้งหมด ต้องช่วยกันสร้างบรรยากาศการปฏิบัติธรรม จะได้มีที่พึ่งภายในกันในพระานี้
> วันเสาร์ที่ ๙ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๗
นั่งกันดี ๆ เท่านั้นเลย มีความละเอียดเพิ่มขึ้น ทำให้ถูกหลักวิชาชา คือ ทำอย่างสบาย ๆ เหมือนพระลูกชายรูปนี้ ที่ท่านเขียนผลการปฏิบัติธรรมว่า "เราจะไม่ทำร้ายตัวเองด้วยการมาวิ่งไปทำวิธีการที่ผิด ๆ ให้เสียเวลาอีกต่อไป" ถูกต้องเลย เส้นทางสายกลางต้องมีแต่ความสบายและความสุขพิมพ์ขึ้นเรื่อย ๆ ทำใจเย็น ๆ อย่างสบาย ๆ