ปัญญาและวิธีทำใจในชีวิตประจำวัน : หน้า 89/216

> วันเสาร์ที่ ๒๔ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๕๗ คนที่ฟังป็นสั่งงธรรมะกันได้ดี ในช่วงที่เขากำลังเครียด เหนื่อยกับงาน เขาทำเคลิ้มๆ ใจดุศุนย์นิคหนึ่ง แล้วก็นั่งวัดไป บอกว่า I see the light คุณยายๆ ท่านใช้วิธีนี้ ๆ คนก็มาไม่ขาด และสมบัติก็มาม ท่านก็ นั่งเฉย ๆ ทำอย่างนี้ ตามทั้งคน ทั้งทีม อะไรต่าง ๆ ท่านก็ชีวิตนิ่งเฉย ๆ ท่านใช้คำนี้ “เสียได้เสียไป หาใหม่ดีกว่า” ท่านเป็นอย่างนี้ ไม่เห็นเดือดร้อนเลย และท่านยังบอกอีกว่า “ยายไม่เอาเรื่องเอาราวใคร เอาแต่นุ่ง” เห็นคุณยาย ๆ ท่านก็เฉย ๆ ท่านจะนั่งเข้าที่ ท่านมักจะพูดว่า “เสีย ได้เสียไป หาใหม่ดีกว่า” เรื่องแบบนี้มีมากเรื่อง ๆ จากบ้านหลังเล็กก็เป็น บ้านหลังกลาง จากบ้านหลังกลางก็มาเป็นวัด จากวัดก็เป็น ๒,๐๐๐ ไร่ จาก ๒,๐๐๐ ไร่ ก็เป็นนานาชาติ หลวงพ่อไม่ได้คิดต่ออะไร เพราะเราจะไป สู้กับศัตรูที่แท้จริง ที่อยู๋ภายในตัวเรา เรื่องต่าง ๆ ภายนอกเป็นแค่ สนมุมานางแถวเท่านั้นเอง > วันอาทิตย์ที่ ๒๕ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๕๗ สถานการณ์บ้านเมืองยังไม่เรียบร้อยหลวงพ่อจึงให้เลื่อนงานที่ เชียงตุงไปก่อน เป็นเหตุสุดวิสัย ให้แจ้งไปที่เชียงตุง ซึ่งแจ้งไปว่า ๑. เพราะสถานการณ์บ้านเมืองไม่เอื้ออำนวย ๒. ให้ผ่านฤดูฝนไปก่อน หลวงพ่อจัดงาน เพราะจะเอาบุญกับงานพระศาสนาหลวงพ่อไม่ เคยหลอกใคร ไม่เช่นนั้นเราจะทำงานใหญ่มากขนาดนี้ได้อย่างไร ถ้าหลอก จนสามารถสร้างวัดมาได้ ๔๕ ปี ก็แน่จริง ๆ จะเกินไป เพราะแต่ละคน ที่เข้าวัดก็ไม่ใช่น้อย ที่จะให้ใครหลอกได้ง่าย ๆ ให้เลื่อนจัดงานไปก่อน เพราะกลัวฝนตกเหมือนกับที่พุทธอุทยาน ซึ่งวันนี้ฝนฟ้ามาแรงที่บริเวณ นั้น ก่อนหน้านี้ก็ไม่เคยเกิดเหตุการณ์แบบนี้ และเกิดเฉพาะตรงนั้นพอใจ