ข้อความต้นฉบับในหน้า
> วันเสาร์ที่ ๑ มีนาคม พ.ศ. ๒5๕๗
ยังแข็งแรงกันอยู่ ต้องรีบลุยงส์ธรรมะกันนะ เดี๋ยวก็วัน เดี๋ยวก็คืน เวลาผ่านไปเร็ว เวลายิ่งผ่านไป ต้องให้ใจเราละเอียดขึ้นไป ถ้าลูก รักตัวเองก็ต้องสอนตัวเอง ไม่มีใครสอนใด้ดีเท่ากับลูกสอนตัวเองนะ
> วันอาทิตย์ที่ ๒ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๗
ลูกมาถูกทางแล้ว ให้ปฏิบธรรมตามเส้นทางของพระเดชพระคุณ หลวงปู่พระผู้ปราบมารกันนะ
> วันจันทร์ที่ ๓ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๗
ลูกนั่งธรรมะ ให้ทำอย่างสบาย ๆ นี้ ง ๆ เอา ๆ พอใจละเอียด ก็จะเคลื่อนไปสู่ภายใน ทำเอง ๆ ก็จะเคลื่อนไปอย่างนุ่มนวลอย่างสบาย แต่ถ้าเคลื่อนไปแบบยัง ๆ ไม่นุ่มนวล แบบรู้สึกหวาด ๆ นั้นเกิดจากเราไปใช้ความคิดวิเคราะห์ทำเป็นนักวิชาการ ต้องเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ ถ้าเป็นแบบนี้ก็ต้องฝึกกันต่อไป แค่ลูกทำงน ๆ เฉย ๆ ก็จะลงไปได้อย่างนุ่มนวลแบบลงลิฟต์ ยาวไปเรื่อย ๆ ใจจะนั่งละละเอียดไปเรื่อย ๆ ถ้าไปวิเคราะห์ จิตจะหยาบคลื่นไปได้ช้าและสะดุด เราต้องฝึกให้จูน ๆ ทำซ้ำ ๆ บ่อย ๆ ต้องไม่ใช้ความคิดวิเคราะห์ แล้วปล่อยใจเข้าไปสู่ภายในเลย
> วันพุธที่ ๕ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๗
นั่งธรรมะทำสบาย ๆ นะ ทำอย่างมีความสุข แม้ยังไม่มีอะไร มาให้เห็นก็ ตาม ให้ลูกทำเฉย ๆ สบาย ๆ พอถูกส่วน ก็จะเคลื่อนไปสู่ภายใน ที่ดิ้นเข้าไปได้เอง แต่ส่วนใหญจะติดตรงที่ใช้ความคิดกัน ต้องเป็นอย่างนี้ เพราะชีวิตที่ผ่านมาใช้ความคิดมาตลอด จิตจะหยาบและจะถอนออกมาทอนนั่งกำลังจะดี มีจะเป็นอย่างนี้ แคทำเฉย ๆ ต่อ