ข้อความต้นฉบับในหน้า
หลวงพ่อทัตตะท่านก็เลิกเรียนสายวิทยาธร แต่นั่นไม่รู้วิธีการคืนวิชาพอดีว่าจะแค่เรียนแล้ว ท่านขว้างตำราทิ้งลงสระเลย พอถกกลางดึกหลวงพ่อทัตตะบอกว่ารู้สึกเหมือนมีสิ่งเท้ามาคั่งที่อก เป็นสิ่งที่ใหญ่มากตัวท่านไม่เห็นหน้าเจ้าของสัน ถ้าเป็นคน ท่วง ไปก็จะอักเสบเลือดไปแล้วแต่กำลังบารมีของท่าน ท่านนิ่งถึงบุญแล้วยันกลับไปเลย ท่านบอกว่าตอนนั้นมันถึงหลับถึงดื่น
ที่จริงวิธีการคืนวิชาอย่างถูกหลักวิชา มีหลวงปูองค์หนึ่งที่ท่านอยู่ในป่าช้า องค์นี้ท่านเก่งมาก ท่านมีวิทยาฝากนบสอง ตอนบวชท่านอายุมาแล้ว ตลอดชีวิตที่ผ่านมา ท่านจึงคิดจะบวช เพื่อบำบาบ ตามความคิดของท่าน ท่านจึงไปจัดพานดอกไม้ธนูเทียนอย่างดีใส่ตราแล้วเอาไปลอยน้ำ และบอกว่าไม่ได้บูชา วิชา๑ แต่ขอให้ทราบไว้ แล้วจะหันหน้าเข้าวัดเพื่อจะบวช พอพูดเสร็จก็ปล่อยพานให้อยู่ในน้ำไป ถึงกลางแม่น้ำ น้ำในแม่น้ำก็ท่วมสูงเท่ากองดอก แต่ท่านไม่เป็นอะไร เพราะท่านไม่ได้บูชาลูเจ้า วิชา จึงไม่เป็นอะไร
ส่วนหลวงพ่อทัตตะท่านข้างทิ้งเลย ทำให้โดนครั้งด้วยสันเท้าสมัยนั้นหลวงพ่อกลับจากบ้านคุณยายอาจารย์ๆ เห็นท่านเอาปูนทาคาดท่อถามว่าทำอะไร ท่านบอกว่า ทำเพื่อให้เหรียญ เสกปูนแดงทาดวงที่อก หลวงพ่อเห็นเป็นปกติ มีอยู่วันหนึ่งได้ยินเสียงคะอยู่รอบ ๆ ด้านนอกสูงระดับเพดาน จึงท่านว่าว่าเสียงอะไร ท่านบอกว่า มีเสียงแบบนี้ทุกวัน แปลว่า คนที่เคาะต้องสูงมาก ต้องใช้นับเป็นเคาะรอบ ๆ และไม่ใช่จุดเดียว หลวงพ่อทัตตะท่านเหนื่อยจริง ๆ
ถ้าใจใส่ใจสบายน ก็สามารถอยู่สร้างบารมมีได้ตลอดชาติ ถ้าทฐีที่บริสุทธิ์หนาแน่น ก็จะกลิ่นธาตุที่ไม่บริสุทธิ์ อย่าให้ราติที่ไม่บริสุทธิมา กลิ่นธาตุที่บริสุทธิ์ดีมาก ๆ เราสามารถดึงดูมาได้เรื่อย ๆ เพราะอยู่รอบตัวเรา
๑๕๐ สยามจิตรอัครศาสตร์