ข้อความต้นฉบับในหน้า
៨០
มีนิสัยใฝ่รู้ ใฝ่ดี มีความสามารถในการที่จะนำความรู้
นั้น ๆ ไปประกอบอาชีพเลี้ยงตนได้ตามควรแก่เหตุ แต่
ต้องปลูกฝังศีลธรรมให้เกิดการใฝ่ดีจนเป็นนิสัยต่อเนื่อง
ตลอดชีวิต
ข้อควรระวังก็คือ ปัจจุบัน เราสอนให้แต่วิชาการ
ตามที่กระทรวงศึกษาธิการกำหนดไว้ จึงพบแต่ศิษย์ที่
เก่ง แต่ไม่ค่อยจะดี ทั้งไม่เคารพพ่อแม่ ไม่เคยไหว้ครู
ทั้ง ๆ ที่ครูต้องเสียงแหบเสียงแห้ง ถ่ายทอดความรู้ให้
พวกเขาด้วยความหวังดี แต่ก็นึกถึงพระคุณของครูไม่
ออก ซ้ำร้ายกว่านั้น เมื่อไปเรียนชั้นสูงขึ้น กลับมาดูถูก
ครูเสียอีก ทำไมจึงเป็นอย่างนั้น เพราะเราไม่ได้ทั้งแนะ
ทั้งนํา ไม่ได้ทั้งสั่งทั้งสอน เราพลาดกันตรงนี้ เราโยนวิชา
ศีลธรรมไปให้กับครูสอนศีลธรรม ส่วนครูสอน
คณิตศาสตร์ ภาษาไทย ภาษาอังกฤษ ฯลฯ ก็ไม่ยอม
อบรมศีลธรรมให้เลย ผลสุดท้ายศิษย์ได้แต่วิชาการ แต่
ศีลธรรมประจําใจและนิสัยดี ๆ ไม่มีประจําตัว
๔.ยกย่องให้ปรากฏในเพื่อนฝูง ตัวครูเองพึ่ง
เอาใจใส่ยกย่องให้โลกรับรู้ว่าลูกศิษย์แต่ละคนเป็นคนดี
เพราะตนตั้งใจฝึกฝนเขามากับมือ เขาดีพร้อมทั้งความรู้
ความสามารถ และมีความรับผิดชอบต่อตนเองและ
www.kalyanamitra.org