ข้อความต้นฉบับในหน้า
๕๔
๑.เมื่อมีคนตกทุกข์ได้ยากในสังคม หรือเมื่อเราได้
พบเห็นคนตกทุกข์ได้ยาก ถ้าเราไม่ช่วยเหลือ ย่อม
เป็นการเพาะความแล้งน้ำใจทั้งของเราเอง และของ
ผู้ตกทุกข์ได้ยาก ซึ่งจะเป็นเหตุให้ผู้ตกทุกข์ได้ยาก รู้สึกว่า
ผู้คนในสังคมแล้งน้ำใจ ไม่มีความเห็นใจ ในที่สุดก็จะ
กลายเป็นความรู้สึกชิงชังผู้ที่มีโอกาสดีกว่าตน แม้อยู่
บ้านใกล้เรือนเคียงกัน ก็จะกลายเป็นศัตรูกันโดยปริยาย
๒.สำหรับผู้ให้การสงเคราะห์ย่อมรู้สึกปลื้มใจที่ได้
ทำประโยชน์ให้แก่ผู้อื่น ฝ่ายผู้รับการสงเคราะห์นอกจาก
จะรู้สึกมีความสุขขึ้นแล้ว ยังมองเห็นคุณความดีของ
เพื่อนมนุษย์ สิ่งเหล่านี้ย่อมเป็นปัจจัยให้เกิดความรัก
สมัครสมานสามัคคีกันในสังคม ย่อมคิดที่จะตอบแทน
บุญคุณผู้สงเคราะห์ตนหรือคิดที่จะสงเคราะห์ผู้อื่นโดย
ทั่วไป ที่ตกทุกข์ได้ยาก เมื่อตนเองมีความพร้อม สิ่งเหล่า
นี้ย่อมก่อให้เกิดสันติสุขขึ้นในสังคม ซึ่งจะกลายเป็น
สันติภาพโลกในที่สุด
อย่างไรก็ตาม บุคคลที่ไม่เคยได้รับการปลูกฝัง
อบรมให้รู้จักการทำทานมาก่อน คือไม่เคยได้รับการปลูก
ฝังให้มีเมตตาจิตมาก่อน ย่อมยากที่จะมีกรุณาจิตที่จะ
สงเคราะห์ผู้ตกทุกข์ได้ยาก ยิ่งกว่านั้นบางคนยังถือ
www.kalyanamitra.org