การฝึกสมาธิและการตั้งจิต : หน้า 131/140

๑๑๑ จึงไม่มีความจำเป็นต้องกำหนดลมหายใจเข้า ออก แต่ประการใด ๔. เมื่อเลิกจากนั่งสมาธิแล้ว ให้ตั้งใจไว้ที่ ศูนย์กลางกายที่เดียว ไม่ว่าจะอยู่ในอริยาบถ ใดก็ตาม เช่น ยืนก็ดี เดินก็ดี นอนก็ดี หรือนั่งก็ ดี อย่าย้ายฐานที่ตั้งจิตไปไว้ที่อื่นเป็นอันขาด ให้ตั้งใจบริกรรมภาวนา พร้อมกับนึกถึง บริกรรมนิมิตเป็นดวงแก้วใสควบคู่กันตลอดไป ๕. นิมิตต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น จะต้องน้อมไปตั้งไว้ที่ ศูนย์กลางกายทั้งหมด ถ้านิมิตที่เกิดขึ้นแล้ว หายไป ก็ไม่ต้องตามหา ให้ภาวนาประคองใจ ต่อไปตามปกติ ในที่สุดเมื่อจิตสงบ นิมิตย่อม ปรากฏขึ้นใหม่อีก สำหรับผู้ที่นับถือพระพุทธศาสนาเพียงอาภรณ์ ประดับกาย หรือเพื่อเป็นพิธีการชนิดหนึ่ง หรือผู้ที่ ต้องการฝึกสมาธิเพียงเพื่อให้เกิดความสบายใจ จะได้ เป็นการพักผ่อนหลังจากการปฏิบัติหน้าที่ภารกิจประจำ วัน โดยไม่ปรารถนาจะทำให้ถึงที่สุดแห่งกองทุกข์ ยังคิด อยู่ว่าการอยู่กับบุตรภรรยา การมีหน้ามีตาทางโลก การ ท่องเที่ยวอยู่ในวัฏฏสงสาร เป็นสุขกว่าการเข้านิพพาน www.kalyanamitra.org