บาลีไวยากรณ์ วากยสัมพันธ์ บาลีไวยกรณ์ วากยสัมพันธ์ หน้า 6
หน้าที่ 6 / 46

สรุปเนื้อหา

บทนี้กล่าวถึง บทนามนาม ในบาลีไวยากรณ์ ซึ่งจะมีการแบ่งออกเป็นหลายประเภทตามวิภัตติ โดยมีการใช้อรรถที่แตกต่างกันออกไป เช่น การให้ การส่งไป และการประทุษร้าย รวมถึงการใช้บทนามนามที่ประกอบด้วยปัญจมีและฉัฏฐีวิภัตติ เพื่อใช้งานทางกิริยาและนาม ในแต่ละกรณีมีคำอธิบายชัดเจนเพื่อลงรายละเอียดถึงหน้าที่และความหมายเฉพาะ

หัวข้อประเด็น

-บทนามนาม
-การใช้วิภัตติ
-กิริยาและนาม
-อรรถต่างๆ
-บาลีเบื้องต้น

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วากยสัมพันธ์ - หน้าที่ 219 เวรชาย วิหรติ มหิตา ภิกฺขุสเซน สทฺธี (๑๕๓) บทนามนาม ที่ประกอบด้วยจตุตถีวิภัตติ ใช้ในอรรถ ๓ อย่าง เข้ากับกิริยา เรียกชื่อเป็นอย่างเดียวกันว่า สมุปทาน ดังนี้:- เป็นที่ให้ (แก่) อุ. สงฺฆสฺส ทานํ เทติ ๑. ๒. เป็นที่ส่งไป (เพื่อ) อุ, รญฺโญ ปณฺณาการ เปเสติ ๓. ทุสสติ. อุ เป็นที่ประทุษร้าย (ต่อ) อุ, โย อปฺปทุฏฐสฺส นรสส (๑๕๔) บทนามนาม ที่ประกอบด้วยปัญจมีวิภัตติ ใช้ในอรรถ ๓ อย่าง เข้ากับกิริยา ดังนี้ :- ๑. เป็นแดนออก (แต่, จาก.) เรียกชื่อว่า อุปาทาน, อุ ปิยโต ชายเต โสโก, ปาปา จิตต์ นิวารเย ๒. เป็นแดนเปรียบ (กว่า) เรียกชื่อว่า อุปาทาน ดุจเดียวกัน อุ. ทานโต สีล์ มหปุผลตร์ (โหติ), ๓. เป็นเหตุ (เหตุ) เรียกชื่อว่า เหตุ, อุ. ชาติปจฺจยา ชรามรณ์ (สมฺภวติ). (๑๕๕) บทนามนาม ที่ประกอบด้วยฉัฏฐีวิภัตติ ใช้ในอรรถ 5 อย่าง เข้ากับนาม ดังนี้:-
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More