บาลีไวยากรณ์ วากยสัมพันธ์ : หน้า 33/46

ประโยค๑ - บาลีไวยากรณ์ วากยสัมพันธ์ - หน้าที่ 245 ธมฺโม ทเว รกฺขติ ธมฺมจารี, แม้ถึง หิ, จ, ปน ที่ไม่มีความ อะไร ก็เรียกว่า ปทปูรณ สมวายนิบาต ๕. นิบาตที่ใช้แสดงนามบ้าง กิริยาบ้าง ที่พร้อมกัน เรียกชื่อ ว่า สมวาโย ตรงต่อนิบาตไทยว่า พร้อม, นิบาตพวกนี้ใช้ ๒ ศัพท์ คือ สิทธิ์, สห, เข้ากับนาม เรียกชื่อว่า ทพพสมวาโย, เข้ากับกิริยา เรียกชื่อว่า กิริยาสมวาโย, อุ. (ทัพพ) เอก สมย์ ภควา เวรญชาย วิหรติ นเพรุปุจิมนทมูเล มหตา ภิกขุสงเฆน สิทธิ์ (กิริยา) สหาปิ คคเคน สงฺโฆ อุโปสถ์ กเรยย ปฏิเสธนิบาต ๖. นิบาตที่ใช้ห้าม เรียกชื่อว่า ปฏิเสโธ, นิบาตพวกนี้ใช้ เป็นพื้น. อุ. น สนฺติ ตาณา, โน เหต์ ภนฺเต. มาสสุ โน, มา, พาเลหิ สงฺคณฺฉิ. อ ศัพท์ ๓. อิติศัพท์ ได้ชื่อต่างตามลักษณะ ดังนี้: ก. ถ้าอมข้อความที่เป็นพากย์ไว้เต็มที่ มีความเกี่ยวเนื่องกับ บทกิริยา เรียกชื่อว่า อากาโร, อุ, อิธ วสส์ วสิสสามิ, อิธ เหมนตคิมหิส, อิติ พาโล วิจินเตติ, อนุตราย น พุชฌติ น,