บาลีไวยากรณ์ วากยสัมพันธ์ : หน้า 31/46

ประโยค๑ - บาลีไวยากรณ์ วากยสัมพันธ์ - หน้าที่ 243 ว่า เวคตโถ, ตรงต่อนิบาตไทยว่า โอ้, พุโธ, หนอ, นิบาต พวกนี้ ๒ ศัพท์ คือ อโห, กับ วต. อุ. (หลากใจ) อโห พุทฺธานํ อานุภาโว ! อัจฉริย์ วต โภ ! (เบิกบานใจ) อโห สุข ! สุสุข วต ชีวาม ! (สลดใจ) อโห อนิจจา สงฺขรา ! อนิจจา วต สงฺขารา ! (กรอมใจ) อโห ทุกข์ ! วต ! (๑๖๕) นิบาติหมวดที่ 4 ลงในบท อวธารณัตถนิบาต ๑. นิบาตที่ใช้ห้ามนาม, คุณ, และกิริยาอื่นเสีย เรียกชื่อว่า อาธารณตโถ บ้าง อวธาโร บ้าง ตรงต่อนิบาตไทยว่า เท่านั้น นั่นเทียว, เทียว, แล, เป็นต้น นิบาตพวกนี้ใช้ เอว กับ ว เป็นพื้น ใช้ หิ บ้าง ห่าง ๆ อุ. ตญฺเญเวตฺถ ปฏิปุจนิสสามิ, ติสโส ธนฺธโร เอว. ปพฺพชิสฺสาเมวาห์ ตาต, อิเธกิจโจ อสฺสทฺโธ ว สมาโน 'อโห วต ม ชโน 'สุทโธ" ติ ชาเนยยา" ติ อาฉติ, เอวญ โว ภิกขเว สิกขิตพพ. อุทาหรณ์ที่ ๑ ห้ามนามอื่นว่า ข้าพเจ้า จักถามท่านแล ไม่ถามคนอื่น. ที่ ๒ ห้ามคุณอื่นว่า นายดิสส์เป็นคน ถือธนูเท่านั้น ไม่ได้เป็นอื่น ที่ ๓ ห้ามกิริยาอื่นว่า ข้าพเจ้าจักบวช ให้ได้ ไม่เว้นละ.