บาลีไวยากรณ์ วากยสัมพันธ์ : หน้า 26/46

ประโยค๑ - บาลีไวยากรณ์ วากยสัมพันธ์ - หน้าที่ 238 ยทิวา, อุท, อถวา, (หรือว่า) บ้าง ปิ (บ้าง), วาปน (ก็หรือ) อปิจ (อีกอย่างหนึ่ง) กุวจิ (บ้าง) ห่าง ๆ อุ. คาเม วา ยทิวา- รญฺเญ----ยาถ อรหนฺโต วิหรติ, ต์ ภูมิรามเณยยก, โย ธมฺมจารี กาเยน วาจาย อุท เจตสา, โย----อปปทุฏเจส ทุสสติ, ทสนุน มญฺญตร์ ฐาน ขิปฺปเมว นิคจฺฉติ: เวทน์ ผรุส์ ชาน----อถวาสส อคารานิ อคฺคิ ฑหติ ปาวโก, อิธ เอกจโจ หตุถิรตนมปี ทสฺสนาย คจฺฉติ, อสฺสรตนมปี ทสฺสนาย คานติ, มณีรตนมปี ทสฺสนาย คจฺฉติ, อุจจาวจ์ วาเป็น ทสฺสนาย คจฺฉติ, ติสฺโส เวทนา: สุข ทุกข์ อทุกขมสุขญจติ. อปิจ ปญฺจ เวทนา: สุข ทุกข์ โสมนสส์ โทมนสฺสํ อุเปกขา จาติ. อุทาหรณ์แห่ง กวจิ จงดูในอนุกกัฑฒ นัตถนิบาต (๓) เถิด ปริกัปปัตถนิบาต ๕. ข้อความที่ยังไม่แน่ เป็นแต่กำหนดไว้ เรียกว่า ปริกปุโป, ในอรรถนี้ ใช้นิบาต ๔ ศัพท์ คือ สเจ, เจ, ยา, อถ เรียกชื่อว่า ปริกปปตโก ตรงต่อนิบาตไทย ที่ใช้ต้นพากย์ว่า ถ้าว่า, หากว่า ผิว่า มีอุทาหรณ์ดังนี้: สเจ มย์ ปุตติ วา ตร วา ลภิสสาม, ตุมหาก สกุการ กริสสาม, มนสา เจ ปสนฺเนน ภาสติ วา กโรติ วา, ตโต น สุขมนุเวติ ฉายาว อนุปานี, ยา สงฆ์สุส ปตฺตกลล์, สังโฆ อุโปสถ์ กเรยย ปาฏิโมกข์ อุททิเลย, อถ