บาลีไวยากรณ์ วากยสัมพันธ์ : หน้า 9/46

ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วากยสัมพันธ์ - หน้าที่ 222 (๑๕๗) บทนามนาม ที่เป็นคำสำหรับร้องเรียก เรียกชื่อว่า อาลปน, อุ, ธมฺม โว ภิกฺขเว เทเสสฺสามิ. (๑๕๘) บทคุณนาม ใช้ในอรรถ ๓ อย่าง ดังนี้: เป็นเครื่องทำนามนามให้แปลกจากปกติ เรียกชื่อว่า วิเสสน อุ ๑. ปีโย ปุตฺโต. ๒. เป็นคุณนามก็ดี เป็นนามนามแต่ใช้ดุจคุณนามก็ดี ที่เข้า กับกิริยาว่ามี ว่าเป็น เรียกชื่อว่า วิกติกตฺตา, อุ, พหุสสโต โหติ ชาติยา ขตฺติโย โหติ ๓. บทวิเสสนะ ที่ประกอบด้วยทุติยาวิภัตติเข้ากับกิริยาว่าทำ ในพากย์ที่เป็นกัตตุวาจก และประกอบด้วยปฐมาวิภัตติในพากย์ที่ เป็นกรรมวาจก เรียกชื่อว่า วิกติกมุม, อุ, อิม อตฺถิ ปากฏ กโรหิ. กุฎมพลส สามิก น กริสสามิ, ปาณาติปาตสฺส อาการโก กโต. กิริยาที่กล่าวในส่วนที่ ๒ ที่ ๓ ในพากย์เป็น กัตตุวาจก แห่ง ข้อนี้ แม้ถึงไม่เขียนไว้ก็ได้ ต้องเข้าใจเอาเอง ดังนี้: อตฺตา หิ อตฺตโน นาโถ (โหติ), อิม อตฺถิ ปากฏ (กตวา) วเทหิ (๑๕๕) บทสัพพนาม, ถ้าเป็นปุริสสัพพนาม เรียกชื่อเหมือน บทนามนาม; ถ้าเป็น วิเสสนสัพพนาม เรียกชื่อว่า วิเสสน