บาลีไวยากรณ์ วากยสัมพันธ์ : หน้า 35/46

๑. ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วากยสัมพันธ์ - หน้าที่ 247 (๑๖๖) นิบาตหมวดที่ ๕ เป็นบท มีชื่อดังนี้ :- นิบาตบอกอาลปนะทั้งปวง เรียกชื่อว่า อาลปน ๒. นิบาตบอกกาลทั้งปวง เรียกชื่อว่า กาลสตฺตมี ๓. นิบาตบอกที่ทั้งปวง เรียกชื่อว่า อาธาโร ๔. นิบาติบอกเขตแดน, ประการเป็นต้น ซึ่งเป็นคุณของกิริยา เรียกว่า กิริยาวิเสสน วิธีสัมพันธ์ (๑๖๓) บททั้งหลายในพากยางค์ก็ดี ในพากย์ก็ดี ย่อมมีความ เนื่องถึงกันสิ้น. การเรียนให้รู้จักว่า บทไหนเนื่องกับบทไหน เรียก ว่าเรียนสัมพันธ์, การแสดงวิธีสัมพันธ์นั้น มีใจความสำคัญอยู่ที่ เพียงให้รู้จักการเนื่องกันของบทเหล่านั้นอย่างเดียว จะรู้จักชื่อสังเขป หรือพิสดารไม่เป็นประมาณนัก แม้ในคัมภีร์โยชนาพระวินัยและพระ อภิธรรมก็ใช้บอกชื่ออย่างสังเขป ในที่นี้จะดำเนินตามอย่างนั้นบ้าง (๑๖๘) จะเก็บเอาข้อความบางเรื่องมาตั้งและแสดงสัมพันธ์เป็น ภาษาไทยบ้าง เป็นภาษามคธบ้าง ไปตามลำดับ ดังนี้: (๑๖๕) ตสฺมึ สมเย เอโก ปิณฑจาริกาเถโร ฯเปฯ มยุห์ โทส์ โสธาเปถาติ. (ธมฺมปทฎฐกถา ภาค ๓ เรื่องที่ ๔๐)