บาลีไวยากรณ์ วากยสัมพันธ์ บาลีไวยกรณ์ วากยสัมพันธ์ หน้า 20
หน้าที่ 20 / 46

สรุปเนื้อหา

บทความนี้นำเสนอหลักการของบาลีไวยากรณ์และวากยสัมพันธ์ โดยมุ่งเน้นการอธิบายบทประโยคและใช้งานศาสตร์ในการสื่อสารในภาษาไทย รวมทั้งมีการอ้างอิงถึงตำราและเนื้อหาจากคัมภีร์ต่าง ๆ เพื่อเสริมความเข้าใจในการใช้ภาษาบาลีในเชิงวากยสัมพันธ์ โดยมีตัวอย่างและข้อความที่แสดงความหมายและการใช้คำในแต่ละบริบท นอกจากนี้ยังมีการอธิบายวิธีการใช้คำเฉพาะในภาษาบาลี รวมทั้งข้อคิดเกี่ยวกับการใช้ศัพท์ในบทพูดและธรรมเทศนา เพื่อให้ผู้อ่านได้เห็นความสำคัญและความงามของภาษาในทางวากยสัมพันธ์

หัวข้อประเด็น

-บาลีไวยากรณ์
-วากยสัมพันธ์
-บทประโยค
-ธรรมเทศนา
-การสื่อสารในบาลี

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วากยสัมพันธ์ - หน้าที่ 232 ภควตา สิคาลกสฺส คหปติปุตตสฺส ธมฺม เทเสนฺเตน "อิเมหิ โข คหปติปุตฺต ปญฺจติ ฐเนหิ ปุตเตน ปรตฺถิมา ทิสา มาตาปิตโร ปัจจุปฏฐิตา ปญฺจติ ฐเนหิ ปุตต์ อนุกมฺปนฺติ: ปาปา นิวาเรนติ กลยาเณ นิเวเสนฺติ, สิปป์ สิกฺขาเปนติ, ปฏิรูเป็น ทาเรน สิโยเชนติ สมเย ทายชช์ นิยยาเทนตี" ติ. (สิคาโลวาทสูตร ในที่หนิกาย ปาฏิก วัคค์ ๑๑/๒๐๓) ยุคตทัฬหกรณะดังนี้: ปุริสา หิ อิตถิโย อิตถิโย วา ปุริสา อภูตปุพฺพา นาม นตฺถิ ปุริสา หิ ปรสฺส ทาเรส อติจริตวา กาล กตฺวา พหูนิ วสฺสสตสหัสสานิ นิรเย ปจิตวา มนุสฺสชาติ อาคจฺฉนฺตา อตฺตภาวสเต อิตถีภาว์ อาปชฺชนฺติ---- อิตถิโย ปน ทานาทีนี้ ปุญญานิ กตฺวา อิตถีภาเว ฉันท์ วิราเชตวา "อิท โน ปุญญ์ ปุริสตตภาวปฏิลาภาย สวตฺตตู" ติ จิตต์ อธิฏฐหิตวา กาล กตวา ปุริสตฺตภาว์ ปฎลภนฺติ (ธมฺมปทฎฐกถา ภาค ๒ เรื่องที่ ๓๒.) ปักขันตร โชตกนิบาต 4. ในข้อความที่กล่าวถึงคนหรือของหลายฝ่ายต่าง ๆ กัน นิบาต ในความท่อนหลังที่กล่าวถึงฝ่ายหนึ่ง ๆ เรียกชื่อว่า ปกฺขนฺตร โชตโก ในอรรถนี้ใช้นิบาต ๒ ศัพท์ คือ จ กับ ปน, ตรงความไทยว่า ฝ่ายว่า ส่วนว่า ; มีอุทาหรณ์ดังนี้: ทุกโข พาเลหิ สวาโส, อมิตเตเนว สพฺพทา, ธีโร จ สุขสวาโส, ญาตีนิ้ว สมาคโม, (ธมฺมปทฎฐกถา ภาค ๖ เรื่องที่ ๑๖๓) ๑ ในท่อนหลังเรียก ปกฺขนฺตร โชตโก เพราะ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More