พระวินัยปิกขกิศัพท์ถึงปัจจุบัน : หน้า 14/42

พระวินัยปิกขกิศัพท์ถึงปัจจุบัน พระวินัยปิกขกิศัพท์ถึงปัจจุบัน 6 ฉบับ ได้แก่ 1. พระวินัยบาล เป็นพระวินัยปิกขกิของนิยายเรวราว หรือที่เรียกว่า วิภัจจะวนต์ (VibhaJjavādin) เนื่องจากจาริกไปในภาษาบาลีซึ่งเป็นภาษาที่ ดังเดิมกวาภาษาจีนหรือเบด และมีเนื้อหาในคราวนะรืนเนื้อบรรจบ จึงมีคุณค่ามาก 2. พระวินัยปิกขกิของนิยายธรรมคุปต์ (「 四 laws 」, 法藏部 Dharmaguptaka) ปัจจุบันเหลือแต่ฉบับภาษาจีน ซึ่งแปลในปี ค.ศ. 410-412 อยู่ในพระไตรปิฎก ฉบับไทโซ เล่ม 22 หน้า 567-1014 เนื้อหาเป็นรื่องสุดวิริยกิจและขันธะ ของพระวินัยบาล แต่ไม่ได้แบ่งบทแบบบาลี มีเนื้อหารายไปเรื่อ ย ตาม ลำดับ จัดเป็นพระวินัยปิกขกิที่สมบูรณ์ที่สุดในบรรดาพระวินัยปิกขกิ ภาษาจีน 3. พระวินัยปิกขกิของนิยายหิงสลากะ (「 五 laws 」, 化地部 Mahimsāsaka) ปัจจุบันเหลือแต่ฉบับภาษาจีน ซึ่งแปลในปี ค.ศ. 422-423 อยู่ในพระไตรปิฎก จีนฉบับไทโซ เล่ม 22 หน้า 1-194 เนื้อหามีไม่มากนัก เป็นการบรรยายแบบ ถึงสรุป 4. พระวินัยปิกขกิของนิยายสัณฑิสิกา ภาษาสันสกฤตเรียกสราวสติทิน) (【十誡律】, 說一切有部 Sarvāstivādīn) ฉบับภาษาจีนแปลในปี