การวิเคราะห์ทฤษฎีคณะสงฆ์หลังพุทธกาล สิกขาบทในพระปาฏิโมกข์เกิดขึ้นเมื่อใด หน้า 29
หน้าที่ 29 / 42

สรุปเนื้อหา

บทความนี้จะทำการวิเคราะห์ทฤษฎีคณะสงฆ์หลังพุทธกาลที่อ้างถึงเหตุผลเบื้องหลังความแตกต่างในพระวินัยนิกายนต่าง ๆ นักวิชาการเสนอเหตุผลสี่ประการเพื่อสนับสนุนทฤษฎีนี้ โดยได้ตรวจสอบหลักฐานเกี่ยวกับลักษณะในปฐมภูมิของพระวินัยและข้อคิดเห็นจากนักวิชาการทั้งในและต่างประเทศ การวิเคราะห์นี้จะชี้ให้เห็นความสัมพันธ์ระหว่างลักษณะในพระไตรปิฎกและความแตกต่างที่สำคัญในแต่ละนิกายน.

หัวข้อประเด็น

-การวิเคราะห์ทฤษฎีคณะสงฆ์
-หลักฐานการบัญญัติลักษณะ
-ข้อคิดเห็นจากนักวิชาการ
-การเปรียบเทียบพระวินัยนิจการ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ในหัวข้อฉบับนี้จะทำการวิเคราะห์ตรวจสอบทั้ง 2 ทฤษฎีดังกล่าว 6.1 ตรวจสอบทฤษฎีคณะสงฆ์หลังพุทธกาลเป็นผู้บัญชาติมภุวะ นักวิชาการที่เชื่อทฤษฎีนี้มีเหตุผลหลัก 4 ประการ คือ 6.1.1 ลักษณะในปฐมภูมิของพระวินัยนิกายนต่าง ๆ มีจำนวนไม่เท่ากัน 6.1.2 มีคำว่า "ลักษณะเกิน 150" ในพระไตรปิฎก 6.1.3 เนื้อหาในปฐมภูมิไม่เหมาะกับความยิงใหญ่ของพระพุทธเจ้า 6.1.4 ความคล้ายคลึงกันของพระวินัยนิกายนต่าง ๆ ในปัจจุบันเป็นผลของการรับอิทธิพลซึ่งกันและกันของคณะสงฆ์ในยุคหลังพุทธกาล ต่อไปจะได้ตรวจสอบเหตุผลข้างต้นทั้ง 4 ข้อ 6.1.1 ลักษณะในปฐมภูมิของพระวินัยนิกายนายต่าง ๆ มีจำนวนไม่เท่ากัน ข้อည်้เป็นเหตุผลหลักของผู้ที่ยืนยันว่าวิภิากะเกิดขึ้นหลังพุทธกาล เพราะว่าพระพุทธเจ้าผู้ทรงบัญญัติ ลักษณะในปฐมภูมิ และในการสังคามครั้งที่ 1 คณะสงฆ์นี้มีคำว่าไม่เกินลักษณะ ที่พระองค์ทรงบัญญัติไว้แล้ว ปฐมภูมิของทุกนิกายน่าจะเหมือนกัน แต่ นักวิชาการทั้งวันออกและตะวันตกที่มีคำว่าไม่เท่ากันตลอด 100 กว่าปีที่ผ่านมาได้มีข้อสังเกตสำคัญอยู่ไป 2 ประการ คือ ก. มองจำนวนลักษณะในปฐมภูมิแบบเหมารวม ไม่ได้แยกพิจารณาลักษณะทั้งหมดเสียยี่ห้ออกจากลักษณะหมวดอื่น จึงมองไม่เห็นว่าแท้จริงแล้วจำนวนลักษณะในพระไตรปิฎกต่าง ๆ มีความแตกต่างกันมากนั่น เป็นเพียงหมวดเสี้ยววรรคเท่านั้น ในขณะที่หมวดอื่นที่เหลือเทบจะเหมือนกันทั้งหมด ข. ไม่ได้เล็งไปถึงความสัมพันธ์ระหว่างลักษณะเล็กน้อยกับเลวร้าย ซึ่งเรื่องนี้ได้วิเคราะห์และแสดงไว้ชัดเจนแล้วในหัวข้อที่ผ่านมา
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More