ลิกขาและจำนวนในพระสูตร : หน้า 31/42

"לิกขาซมากเกิน 250" ซึ่ง Hirakawa (2000: 67) ได้ตรวจสอบและยืนยันว่า จำนวนลิกขาบมากเกิน 250 มีมากไป เนื้อหาของฉบับเก่าแก่ ถูกต้องกว่า นอกจากนี้คำว่า "ลิกขามากเกิน 150" นี้ ยังกำกวมอยู่ในฉบับรีพีราภวิภาษ (T27: 238a) 31 และคัมภีร์โยคาจารวุฒิ (T30: 772c) ลิกขาบในปฐมภูมิในกว่า 200 ช่อ แต่ทำไมในพระสูตรตรงนี้จึงกล่าวว่ามีเพียง 150 ข้อ ซึ่งมีทางเป็นไปได้ 3 อย่าง คือ ก. ในขณะที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงธรรมพระสูตรนี้ พระวันแต่มิ้งจำนวนลิกขาบเพียง 150 เฑຣ ข. คำว่า "ลิกขา" (เกิน) ในคำว่า "ลิกขาบมากเกิน 150" นี้รวมเอาลิกขาบทั้งหมดเสยอัตรไว้ด้วย 32 ค. ในการสังคายนาครั้งที่ 1 ลิกขาบที่พระพุทธเจ้าทรงบัญญัติพึงมีเพียง 150 เฑຣ ผู้เขียนคิดว่า สมมุติฐานข้อ ก. และข้อ ข. มีโอกาสถูกทั้งคู่ แต่ข้อ ค. ผิด และขออนุเสนอลักษณอื่น ๆ เพิ่มเติม ดังนี้ A. ลิกขาบแต่ละหัวข้อในเสวยอัตราโดยคำว่า "ลิกขาทณียา บลาๆ" พระพุทธทำความศึกษาว่า "ไม่ได้มีกล่าวถึงการลงโทษใด ๆ เหมือนกับการละมิกขาเหลวๆ"