ลิกขาและจำนวนในพระสูตร สิกขาบทในพระปาฏิโมกข์เกิดขึ้นเมื่อใด หน้า 31
หน้าที่ 31 / 42

สรุปเนื้อหา

การศึกษาเรื่องจำนวนลิกขาที่ผิดผลาดในพระสูตร ทำให้เกิดความสงสัยเกี่ยวกับจำนวนลิกขาที่ถูกต้อง โดยเฉพาะเมื่อตรวจสอบจากฉบับเก่าแก่ซึ่งอาจมีความแม่นยำกว่า และมีมุมมองจากการสังคายนาในครั้งที่ 1 ที่อาจทำให้จำนวนลิกขาที่พระพุทธเจ้าได้บัญญัติผิดพลาด นิยาม 'ลิกขา' ทำให้เกิดการตีความที่หลากหลาย และส่งผลต่อการศึกษาในขณะนี้ โดยเฉพาะข้อเสนอของผู้ตรวจสอบที่คิดว่าสมมุติฐานของแต่ละข้ออาจมีความเป็นไปได้ร่วมกัน

หัวข้อประเด็น

-ลิกขาในพระสูตร
-จำนวนลิกขา
-การตีความหมาย
-การสังคายนาครั้งที่ 1
-การศึกษาในพระธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

"לิกขาซมากเกิน 250" ซึ่ง Hirakawa (2000: 67) ได้ตรวจสอบและยืนยันว่า จำนวนลิกขาบมากเกิน 250 มีมากไป เนื้อหาของฉบับเก่าแก่ ถูกต้องกว่า นอกจากนี้คำว่า "ลิกขามากเกิน 150" นี้ ยังกำกวมอยู่ในฉบับรีพีราภวิภาษ (T27: 238a) 31 และคัมภีร์โยคาจารวุฒิ (T30: 772c) ลิกขาบในปฐมภูมิในกว่า 200 ช่อ แต่ทำไมในพระสูตรตรงนี้จึงกล่าวว่ามีเพียง 150 ข้อ ซึ่งมีทางเป็นไปได้ 3 อย่าง คือ ก. ในขณะที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงธรรมพระสูตรนี้ พระวันแต่มิ้งจำนวนลิกขาบเพียง 150 เฑຣ ข. คำว่า "ลิกขา" (เกิน) ในคำว่า "ลิกขาบมากเกิน 150" นี้รวมเอาลิกขาบทั้งหมดเสยอัตรไว้ด้วย 32 ค. ในการสังคายนาครั้งที่ 1 ลิกขาบที่พระพุทธเจ้าทรงบัญญัติพึงมีเพียง 150 เฑຣ ผู้เขียนคิดว่า สมมุติฐานข้อ ก. และข้อ ข. มีโอกาสถูกทั้งคู่ แต่ข้อ ค. ผิด และขออนุเสนอลักษณอื่น ๆ เพิ่มเติม ดังนี้ A. ลิกขาบแต่ละหัวข้อในเสวยอัตราโดยคำว่า "ลิกขาทณียา บลาๆ" พระพุทธทำความศึกษาว่า "ไม่ได้มีกล่าวถึงการลงโทษใด ๆ เหมือนกับการละมิกขาเหลวๆ"
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More