การพิจารณาเกี่ยวกับสิลาขบเทน้อยและเสียวัตร : หน้า 27/42

บัญญัติไว้อมณฑปฤทธิ์ตามลักษณะที่รงบัญญัติไว้อแลว้แล้ว ท่านรูปนัน้ทังน้ฉใม่เห็นด้าย ท่านรูปนัน้พึงทักกวาด26 และฤทธิ์ของพระมาทก็สะสมได้รับความคิดเห็นจากทีพุทธออกเป็น เอกฉันท์ สําหรับในเรื่องนีัมความจริงอยู 2 ประการที่ควรพิจารณา คือ ก. พระพุทธเจ้าทรงอนุญาตว่า หากสงหวังอยู่ก็พักถอดลักษณะเล็กน้อยได้ ข. แม้พระเถระจะมีความคิดเห็นไม่ตรงกันนําว่าสิขากบไดเป็นสิลาขบเทล้ยน่เล็กน้อย แต่พระเถระทุกกลุ่มก็มีความคิดเห็นตรงกันว่า เสียวัตรเป็นสิลาขบเทล้ยน้อย27.28 เหงอจากทีพุทธะมังงั ง์โหลง500 รูปเมื่อครั้งสร้างอาคารครั้งที 1 รับรองอญืติ-ติพระมหากสละเสน คณะสงฆ์ร่วมจึงปฏิบัติตนกันนั้น แตคณะสงฆ์ก้ทราบความจริง 2 ประกาศข้างต้นด้วย ดังนั้นเมอเวลาผ่านไปในบางท้องทีมีเหตุจาเป็นจึงได้มีการปรับลักษณะหมดเสียวัตรขึ้น จงาจะเห็นได้จากในตรางวา จํานวนสิลาขบหมดเสียวัตรของพระนี้ปฏิบกายวากกวา กับในคัมภีรปฏมก์ 26 Vin IV: 28815-35 27 ความคิดเห็นของพระเถระทุกกลุ่มตรงกันว่า อภิทธิสมณก็เป็นสิลาขบเทล้ยน้อยเหมือนเสียวัตร แต่ภิทธิสมณก็เป็นวรีในกรรมนิทิในใหํงสมมก็มาเป็นสิลาขบ ทโดยตรง ดังนั้นสิลาขบเทน้อยทีพระเถรทุกกลุ่มเห็นตรงกันหมดคือ เสียวัตร ในคัมภีรสินทผูปัญหาเช่นกัน พระยมนิทก็ถามพระนาคเสนา ว่าไรคือสิลาขบเทน้อย พระนาคเสนอตอบว่า "ดูอ่อนหรรษา ทุกๆกุ คือ สิลาขบเทน้อย ทุพาลิสด คือ สิลาขบเทนน้อย อาบัตที่สองหลานี คือ สิลาขบเทนน้อย" (Mil: 1444-6) สิลาขบเทนใหมงวดเสียวัตรนั้น หากทำผิดแล้วจ้องอาบัติทุกๆหรือทุกกลิทธ ดังนั้นเสียวัตรจึงกลาล้ำว่าเป็นสิลาขบเทน้อยในคัมภีรสินทับัญญัติปฏิวติภักก คับในคัมภีรปฏิ-มกั