ข้อความต้นฉบับในหน้า
พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) 27
b
สังคหวัตถุ ๑
๒๐ กันยายน ๒๔๙๖
นโม.....
ทานญฺจ เปยยว ชญจ.....
“พระรัตนตรัย” เป็นที่พึ่งของเราทั้งหลาย สิ่งอื่นนอกจากนี้ไม่มีอีกแล้ว แยกโดยวัตถุออก
เป็น ๓ คือ
พุทโธ เป็นเนมิตกนาม เกิดจาก พุทธรัตนะ
ธมฺโม เป็นเนมิตกนาม เกิดจาก ธรรมรัตนะ
สงฺโฆ เป็นเนมิตกนาม เกิดจาก สังฆรัตนะ
แต่โดยอรรถประสงค์แล้วเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน แยกจากกันไม่ได้ เป็นตัวพระพุทธศาสนา
และมีอยู่ในตัวเราทุกคน
เหตุนี้พระบาลีจึงกล่าวไว้ว่า
นตฺถิ เม สรณ์...... “สิ่งอื่นไม่ใช่ที่พึ่งของเรา พระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ เป็นที่พึ่งอัน
ประเสริฐของเรา"
บัดนี้ท่านทั้งหลายพากันมาบริจาคทานแก่พระภิกษุ สามเณร อุบาสก อุบาสิกา ณ วัดปากน้ำ
ถูก “ทักขิไณยบุคคล” มี ๘๐ กว่าบุคคล จึงได้ผลยิ่งใหญ่ไพศาล
“การบริจาคทาน ถ้าถูกทักขิไณยบุคคลก็เป็นผลยิ่งใหญ่ไพศาล ถ้าไม่ถูก
ทักขิไณยบุคคลแล้ว ผลนั้นก็ทรามต่ำลง ถ้าถูกทักขิไณยบุคคล ผลนั้นก็รุนแรงสูง
ขึ้น มีกำลังกล้าขึ้น”
ทักขิไณยบุคคล มี ๔ จำพวก เป็นบุคคลผู้ควรถวายทานให้
๑.
. พระอรหัตผลขั้นสูง
๒. พระอรหัตมรรค
๓. พระอนาคามิผล
๔. พระอนาคามิมรรค
๕. พระสกทาคามิผล
๖. พระสกทาคามิมรรค
๗. พระโสดาปัตติผล
๔. พระโสดาปัตติมรรค
๔. โคตรภูบุคคลผู้ที่มีธรรมกาย ทั้งพระภิกษุ สามเณร เด็ก หญิง ชาย